Een nieu Guese liede boecxken
(1576)–Anoniem Een nieu Guese liede boecxken–
AuteursrechtvrijOp de wijse: Enghelenborch is een Bordeel, Enghelenborch is, etc.Hoort Paus ghy grooten Antechrist
V helsche Enghelen vol van twist,
Sy roepen sterck: Viue Papist:
| |
[Folio 131v]
| |
Maer tmach haer al niet baten,
Want v Rijck al, crijcht eenen val:
Tvolck maeckt gheschal, groot ende smal,
En noemen v Papen sot en mal:
De Kinders vander straten.
Ghy Nonnen, Bagijnen maect eenen dans
Neemt oorlof aen v heylighe mans,
Ghecleet wit, swert, grau als een Gans,
Met Caproens sonder Bellen:
Sy decken thooft haer cruynen groot,
Want Caes en Broot is op, tis noot,
Sy vluchten wech reyckt hen den poot,
Seght adieu met ghesellen.
Haer Craem gesiert met goden schoon,
Van gout siluer gestelt ten toon,
Veel offergelts was haren loon,
Men sachse vry hoereren,
Veel Vorsten hoort, droncken versmoort
Haer zielen voort, werden vermoort,
Hierom is Godt op hem verstoort,
En wilse ruineren.
Monck, Prior, Abt bruer, Lollaert
Tconcili van Trenten heft noyt verclaert
Dat ghy sout laten wassen den Baert,
Maer yeder een bedwingen,
Tot hout en steen, het volck ghemeen,
Wie niet onreen, v Goykens cleen,
En eerde bouen Godt alleen,
Die sout ghy doen ombringhen.
Den Adeldom van tNederlant,
| |
[Folio 132r]
| |
Wou meer gheen Christens hebben ghebrant
Tplaccaet moest wech, dit was tverstant
Sou tvolck peyslick leuen,
Madamme loos, dit oock vercoos,
Om vast altoos, was haren voos,
Sy wilden met die Papen boos,
De Christens hebben verdreuen.
Men preeckte Gods Woort suyvur ende claer
Dafgoden vielen vanden altaer,
Tdrencken tmoorden, was geen geuaer,
Elck mocht leuen in tzijne,
Maer tpaeps gesanck, golt loon noch danck,
Want hen ontfanck, die was seer cranck,
Tvolk was los wt haer bedwanck,
Dit dede hen groote pijne.
Den Paus, Granuelle principael
Wou sulck keeren als Cardinael
Ontboot Duckdalue tPaus Vassael,
Weuers waren zijn Elen,
Om dlant ydoon, te maken schoon,
Des Conincx croon, waer zijnen loon,
Want moordery was hy gewoon,
Roouen ende stelen.
Sint Truyen en te Willebroeck,
Vergaerden veel Lants Heeren cloeck,
Sy wisten wt des Paeps versoeck
Datmen hem sou veriaghen,
Twert ongemack, doen Egmont sprack,
Tverbont dat brack, de Prins vertrack,
| |
[Folio 132v]
| |
Tgemeen volck was doen veel te swack
De Spaeniaert wech te slaghen.
De Papen songhen: Gloria Laus,
Ter eeren die hulp al van den Paus
Dalbanen deden tvolck veel raus,
Tspel hiet hen al gewonnen,
Men sochter t goet, men storter bloet,
Tpaeps gebroet creech eenen moet,
Veel duysent menschen metter spoet
Vluchten wech so sy connen.
Sy vinghen en dooden den Egmont,
Den Graef van Hoorn in eender stont,
Oock veerthien Edelen van tverbont,
Gheuanckelick behouwen,
Diemen oock sach geuen den slach,
Met groot geclach, op eenen dach,
Den bloetraet diet ghedencken mach,
Twert hen noch wel vergouwen.
Sy maeckten weer nieu Goden fris,
Koster, Bagijne, elck luyde Mis,
Veel Huychelaers hielpen gewis,
Daltaren nieu oprechten,
Het Vagevyer heet, wert weer verbreet,
Voor tzielen leet,, vontmen bereet,
Sielmis Pardoen, al tPaus bescheet,
Men gaf weer ghelt van biechten.
Mijn Heer de Prins een vromer Helt,
Quam by Maestricht met groot gewelt,
Om slaen Duckdalue, die bloot int velt,
Hem schandich had begrauen,
| |
[Folio 133r]
| |
Hy vreesde seer, den vromen Heer,
Die doen dafkeer, nam veel te meer,
Deur Brabant, Vranckrijck, want met eer
Wou hy zijn vyant strauen.
De crijch was wt, elck Paep sprong locht
Duckdalue heeft flucx zijn loon gesocht,
Hy eyschte meer, dan tvolck vermocht,
Paep hadt hem toe gheschreuen,
Het thiende deel, van elck Juweel,
Twert al crackeel, dlant socht appeel,
Jn thien Jaer creech hy trestken heel,
Hadden zijt willen gheuen.
Maer Lant en Luyden worden gram,
Sy riepen den Prins diet haest vernam,
Om hulp die weer geweldich quam,
Den Lande assisteeren,
Jn Henegou, als Crijsman bou,
Voor dlant getrou, hy vechten wou,
Duckdalf dorst noyt voor zijn aenschou,
Met macht hem recontreren.
Maer met verraet, is hy te sterck,
De Fransche moort was met sijn werck,
Sy meynden also int Brabants perck,
Die Edel Prince tomringhen:
Tfrans volck planteyt, hen toe geseyt,
Was neer geleyt, doen bleeck wel tfeyt,
Ten docht den Prins daer niet ghebeyt,
Godt wous oock niet ghehenghen.
Naer Hollant hy trock, zijn was den Briel
| |
[Folio 133v]
| |
Vlissing, der Veer hem oock toeuiel,
Op dat elck stadt haer goet behiel,
Haer Recht en statuyten,
Sy kenden wel, Duckdalfs opstel,
Als slauen snel, sou hijse fel,
Met dinquisici doen ghequel,
Twas tijt hem houwen buyten.
Hier viel door Pausdom, tgroot abuys,
Claris noch Nonne en bleeffer thuys,
Oock Monck, Canonc en wou confuys,
Voor tPaeps geloof niet hanghen,
Elck is gewent, wt zijn Conuent
Den Graef bekent, met Bartelent,
Wouden nemen die Papen blent,
Jn haer self strick geuangen.
Ghy Papen nu, val op den cop,
Den steen van u, geworpen op,
Men hangt v vrijlick by den crop,
V en baet Cruyne noch salue,
Want Viuele Geus, is nu de Leus,
Bercht uwen neus, theel aenschijn preus
Tvoorsitten is gedaen Pompeus,
Gaet claget vry Duckdalue.
V quispel v water wort niet begeert
V Olie oock aen v Lappen smeert,
Blijft vry thuys met uwen weert,
Jn die halue Mane,
Want tvolck propijs, ist worden wijs,
Dat al v spijs, is groot afgrijs,
Dus schrijft al tsaem, voor een deuijs,
| |
[Folio 134r]
| |
Wech vuyl Paep, ruymt de bane.
J. vander Voort. |
|