| |
Een nieu Liedeken van den slach voor Berghen.
Hoort allegaer, int openbaer,
Hoe datmen claer, sach comen daer
Jnt vierentseuentichste Jaer,
Duck Dalfuens groot Armeyen
Met Trompetten en Scharmeyen
Seer triumphant, voeren sy vant lant,
Van Berghen want, met een cloec verstant
Elc schip seer vroom gemant
Met Spaengiaerts en Walen,
Meenden sy prijs te halen,
Maer deus aes viel op de hant.
Als sy nu reen, groot ende cleen
Quamen by een, om haer te verbreen
Voor Rommerswael hielden sy gemeen
Den Admirael most vooren,
| |
| |
Hem moste beswijcken gheen.
Capiteyn Juliaen, de Romero saen
Deed een vermaen, willet wel verstaen
Lieue Crijsluy wilt ontfaen
Den wijn die ick v hier schincken
Daer by sult ghy ghedincken,
Dat ghy Ketters sult verslaen.
Al in ootmoet, valt my te voet
Als Christen bloet, v gebedt nu doet
Voor dit Heylich Cruyce soet
Dit Beelt dit wilt aenschouwen
Die neem ons in haer behoet.
Met dit gebedt, naer haer opset
Meenden sy net, sonder belet,
Maer t'was al qualick ghebeden,
Houeerdich stout, riepen sy bout,
Draghende hout, de Geus die schout
Ons ghewelt seer menichfout
Tis den dach die v berout.
Als Leeuwen vrij, die Geusen bly,
Quamen haer by, clampen onder de Ly,
Seer vreeslick sachmen schieten,
| |
| |
De Spangiaerts haer schepen verlieten,
Een vrijmoedich accoort, de Geusen voort
Quamen aen boort, den Admirael verstoort
Groot gheschrey was daer gehoort,
Papou t'moet v verdrieten,
Tonnoosel bloet te vergieten,
Dat binnen Haerlem is versmoort.
Een vliesse Boot, seer vreeslijck schoot,
So dat elck vloet, zijn ghewelt seer groot,
Jan van Spaengien viel seer bloot,
Men hoorde roepen en kermen,
Misericorde wilt ons ontfermen
Maer de loose was slaet doot.
Sonder verdrach, gelijck voor den slach
Op een vrijdach, twelckmen heughen mach
Mosten daer steruen leeren,
Met gheschrey en groot geclach.
Dees tijding mal, met blijd geschal,
Quam ouer al, met groot geral
Ons schepen niet en wijcken
Sy doen de Geusen strijcken,
Mijn Heerom verblijt, met groot iolijt
Bootschapte dijt, sonder respijt
Hy is op zijn Peert ghetreden,
| |
| |
Al na zijn volck ghereden,
Maer seer cort was daer zijn tijt.
Al hy daer quam, vier ende vlam
Gheschut vernam, zijn volck dat clam,
Ouer den dijck crepel en Lam,
Elendich quamense hem teghen,
Sijn ghesellen seer versleghen
En riepen met luyder stem.
O Grand Seigneur, le Gouuerneur,
Adieu bonneur, hier gaen wy deur,
Men sach hem wederom rijden,
Van lachen wel vermijden,
Mijn Heeroom voorseyt, siende dit leyt,
Sijn vrolickheyt, is in druck verspreyt,
Ouer de gantsche stadt verbreyt,
Mijn Heeroom onuerduldich,
Heeft de Spaeniaerts doot beschreyt.
Als de Philisteen, voor Jsrael deen,
Haer hoochmoedighe seen, daelden beneen
Alsoot hier claerlick scheen
Seer dapperlick sachmense vluchten
Die Spaengiaerts voeren heen.
Als Pharo versaecht, int Roo Meyr geplaecht,
So ist hier gheslaecht, twordt v bedaecht,
| |
| |
Al die dit spel behaecht,
So zijn oock dees Papisten,
Dees wreede Antechristen,
Jn haer selfs strick geiaecht.
Oorlof Admirael, Officieren ryael,
Capeteynen verbael,, Boosluyden altemael,
Van dat hier is bedreuen,
|
|