|
| |
Als nu Madamme van Parma met het hof door de Spanschen Raet, de Benden van Ordinantie versien, de Garnisoenen verdebbeleert, een ontallic Chrijsvolc so bedectelick, als sy mochten, verghadert hadden, hebben sy het roemen ende lachen der Geusen, voor een tijt lanck in bitter claghen verandert,
Als volcht,
na de wijse: hoort toe ghy Dochters gratieus.
Och wie sal mijn ooghen nu ter tijt
Volheyt van water connen gegeuen
Om te beschreyen onsen druc en spijt
Daer in wy wilde Geusen moeten leuen:
Jsraels verstroyen met druckich sneuen
En gelijckt daer niet by, tis openbaer,
Noch oock tverdriet al in Egypten swaer.
Want alle die ons beloefden by te staen,
Sijn inden noot ons afgeweken:
Edele ende onedele, dies wy hier gaen.
Als menschen van een yeghelijck versteken
En al claghen wy Geusen onse gebreken,
So seytmen tot ons, dus valt het swaer,
Ghy hebt gheuonden daer ghy stont naer.
Och hadden wy ons doen wel bedacht,
Wy hadden dese Name niet aenghenomen
| |
| |
Want tot den bedelsack zijn wy gebrocht
En haer Schotel is ons (ten zijn geen dromen)
Te deele geuallen, waer dat wy comen,
Als ickt bedencke, vind ick onghecesseert,
Dat Barlamont heeft ghepropheseert.
Want desen name gaf hy ons op het pas
Dat wy ten Houe deden onse Bede:
Om ontslaghen te zijne onse intencie was
Vant Placcaet ende Jnquisicie mede:
Dit bewillichde Madamme met listichede,
Alsoot ghebleken is int openbaer,
Dies meynden wy, dat wy hadden de sake claer.
Want sy corts daerna wt loosen grondt
Deze beyde stucken aboliciteerden:
Dies de vromen in seer corter stont
Siende dat wy de Beelden so raseerden,
Gods woort te prekene, sy triumpheerden
Met Lofsanghen te singen al in dat pleyn,
Want een grooten ijuer was daer certeyn.
Den rechten Paesschen hielden sy siet,
Met den Coninck Josia hooghe gepresen,
Die in derthien hondert Jaren niet
So reyn gehouden is, also wy lesen:
Met ander Cermonien daer toe by desen
Als doopen trouwen, en begrauen de doon,
Sonder te nemen van sulcke dingen loon.
Maer Godt die wonderlic van rade is,
| |
| |
Heeft om onse ondanckbaerheyt ghemeene
Die laten nemen, soot blijct expres,
Dies wy nu sitten in grooten gheweene:
Want ons eygen watere, neemt dit te beene,
Moeten wy coopen vrienden ydoon
Maer straffinghe is der sonden loon.
Want onse hope die hadden wy ghestelt
Op Heeren en Vorsten groot van Staten,
Ende oock hier op der Cooplieden ghelt:
Maer al dese hebben ons hier nu verlaten
Dan tis loon naer werck, want al ons praten
Was van Orangens gewelt, en Breroos macht,
Dus ist wel weert datmen ons beclaecht.
Daerom so rade ic met Dauid hier,
Dat niemant zijn betrouwen en stelle
Op Heeren of Vorsten oft menichte hier
Want al dit can God haest neder vellen,
Alsoo hy bewijst met dit voorstellen:
Want alle die ons hier hebben voorgestaen
Moeten verloopen, oft worden gheuaen.
Dies wy hier nu met versmaetheydt groot,
Jn vreemde Landen moeten vlieden,
Bespot, versproken, in honghers noot:
Want ons broot te winnen sy verbieden
Dus weten wy nu, wy arme lieden
Waer trecken oft gaen, wy zijn confuys,
Dus en is ons ditte geen cleyne Cruys.
Och hadden wy dit al wel bedocht,
| |
| |
Doe wy sulck een goet werck bestonden,
Dat wy met lyden souden zijn besocht,
Tsoude ons niet wesen so harde een wonde
Maer wy dachten al, God hadde gebonden
Den Duyuel en Paus, metten Beestelijcken staet,
Dan contrarie blijct, eylacen Jaet.
Want gheen arbeyt oft hout, verstaet de Leus,
En is dees Tyrannen nu te diere
Om galgen te maken, daer so menich Geus
Nu aen moet steruen, in desen quaertiere:
Al begeeft ons tgeluck in deser maniere,
Sy hebbent niet al gewonnen, hier op acht
Hy schreyt noch wel, die nu voren lacht.
Oorlof hier mede Vrienden eersaem,
Ende wy hoepen noch (gheleyt ten fijne)
Als Jsrael te comen wr blaem,
En Papa Leo sien gaen te ruyne:
Al zijn wy nu te desen termijne
Jn Babylonien een ghecken spel,
Tis alsoo gebeurt met Jsrael.
|
|
Auteursrechtvrij