Nieu dubbelt Haerlems lietboeck, ghenaemt den laurier-krans der amoureusen
(1643)–Anoniem Nieu dubbelt Haerlems lietboeck, ghenaemt den laurier-krans der amoureusen– Auteursrechtvrij
[pagina 38]
| |
Hoe de Iongens Rapen halen,
Inne de boere wijven, binnen dan so ontstelt,
Sy doenen niet dan kijven
Flucx uyt mijn Rape-velt,
Ghy Ionghers, die staen gapen:
Ionghers gaet doch uyt mijn Rapen.
Aechje wiert schier eens uyt haer sin
Dat de Ionghers bleven plocken,
Stracks quam daer noch een aer Boerin
De Weeu van Knelis Rocken,
Al quamen sy met stocken
Iae de Ionghers bleven staen,
Claes seyde wat de pocken
Helpt de Ionghers hier van daen,
Slaets' uyt 't is mijn believen,
Wt het velt gy Raepe-dieven.
Claes die hoorde al dit spul
Van deuse hoop Rabauwen,
Claes die tierde gelijcke dul,
Sen konden Claes niet houwen,
Och! Claes dee niet dan grouwen
Hy vloeckte en hy riep:
'K selje byget soo krouwen
Metme Vorck, en metme Swiep,
En slaen jou om jou lenden,
Ia al waer gy mijn bekenden.
Die Ionghens hadden't Velt beset,
En stonden in twee hoopen:
Claes sey een van alle byget,
Die selt moeten bekoopen,
Claes die liep al slingeren
Sen heele veltje ront,
Claes viel met duym en vingeren
In een moye Koeye-stront:
Daer bleef hy legghen vroeten
In de sloot met bey zijn voeten.
Claes stont op en hy sweech soo stil,
En wist niet veul te kallen,
Hy taste en voelde nae sen Bil,
Was schier uyt lit ghevallen,
Claes die gingh sonder wachten,
Verstoort, vergramt heel stout,
| |
[pagina 39]
| |
En dede al sijn klachten
Aen Schepens ende Schout:
Ghy sult de Ionghers straffen,
Of ick salder raet in schaffen.
Claesen Kop bleef al even warm
Ongerust en heel t'ondeghen,
Hy heyt op een Ketel alarm,
Heel Heemstee deur ghesleghen,
Daer quamen al de Boeren,
Hoort toe nae mijn bediet,
Heel Heemstee was in roeren,
Op't lest quam malle Piet:
Laet staen jou Rape stelen,
Seyde Kees, Jaep en Ian Krelen.
Adieu ghy Prinslijcke Huysluy
Al die te Heemstee weunen:
Soo wel int Noorden als int Zuy,
Adieu Ian Gerrits, Frans Teunen,
Ghy sult de Ionghens kleunen
't Eerst dat jese weer krijght:
Of ick maeck noch meer deunen,
Al seyd' ghy Keesje swijcht:
Soo seljet haer afwennen
Eer dat sy jou velt meer schennen.
|
|