Vasten-avonts Liedt,
Op de Wyse: Onlangs geleden, daer ick etc.
VRymoedigh man, Bachus Vulcaen en Pan,
Blijft niet hier van, Vastenavont komt an,
'tGeeft tijt en stont, komt by den dis te gaer,
Vastenavont, en komt maer eens in't Jaer.
Schaft lustigh op, want noyt op ydel krop
Stont blijden top, of welverheugden kop,
Dus smeert den mont, verlicht u herte swaer,
Nu vrolijck zijt, maeckt u van suchten quijt,
Die eens verblijt, en is niet droef altijt:
Onsteeckt de lont, geeft vier al sonder vaer,
Maer mist u kruyt, ja duym kruyt arme quyt,
U kas ontsluyt, en siet na Oomkens uyt,
Haelt soo een pont, vijf ofte ses aldaer,
Koopt Boter veel, Melck, Eyeren en Meel,
Slaet door de keel, Wafels, Pankoecken eel,
'tZy u gejont, of niet, ghy hebtet klaer,
Daer moet oock zijn, goet Bier, ja lieben Wijn,
'tZy van den Rijn, of Frans, datt' niet en schijn
Al van den hant, ghy weet doch openbaer
Veel is't gewach, 'tis nu dien blijden dagh
Datmen als 't plach, suypen en brassen mach,
Den buyck al ront, de doot volgt ons doch naer, etc.
Al sulcken praet, als't saet van overdaet,
Die veel omgaet, slaet deugtsaemheyt en maet,
Vlack in den gront, doch en ist seggen maer, etc.
Dit avont Feest, hout geeren yeder geest,
Daer't vasten meest, veracht wert en gevreest,
Al ist gesont, men hout liever een paer, etc.
As dach en kruys, wil niemant in zijn Huys,
Maer drincken kuys, mach wel bestaen quansuys,
Dies seer gewont, de zedigheyd vint haer,
Sulcken avont, vintmen veel in't Iaer:
Of yemand meent, dat den tijt is verleent
Om gulsch versteent, te leven vrolijck? neemt,
Dit moet zijn kond, ons sterffelijcke schaer
Geenen avont, moet sijn mis bruyckt in't Iaer.
In maetigheyd, dient alles aen geleyt,
Of 't wort beschreyd, naemaels niet onbescheyd,
Dus niet te bont, o Venus neemt reden waer,
'tZy wat avont, tijt, of saysoen in't Iaer.
|
|
Auteursrechtvrij