Nieu dubbelt Haerlems lietboeck, ghenaemt den laurier-krans der amoureusen
(1643)–Anoniem Nieu dubbelt Haerlems lietboeck, ghenaemt den laurier-krans der amoureusen– Auteursrechtvrij
[pagina 48]
| |
Ick laet andre Harders loopen
Nae het alder-rijckste Dier,
Om haer sinlijckheyt te koopen,
Om een Schaepken drie of vier,
Ick ben niet mijn Galathee
En haer Schaepkens wel te vree.
Isse kleyn of groot van machte,
Ick min haer, en niet haer goet:
Of van een Harders gheslachte,
Ick en soeck gheen Edel bloedt:
Want de deughde vande Vrouw
Zijn de vreughde vande Trouw.
Als de Harders snachts gaen slaepen
Met haer Schaepkens in het Veldt,
'sMorgens mistmen wel de Schapen
Diemen savonts heeft ghetelt:
Maer het slecht-hooft hy behout
Die men om haer goetje trout.
Wat kan Rijckdom ons meer gheven
Als wellust, en overvloet?
Matigh en vreedsamigh leven
Raept meer rust in het ghemoet:
Want een goedt ghenoeghend hart
Dat passeert de Rijckdom vart.
Al wat Rijckdom soeckt te vinden
'tZij van wellust, eer en goet,
Dat soeck ick in u, beminde,
En vint al in overvloet:
Deughde die gheen ongheval
Galathee ontdraghen sal.
'tIs geen geldt-sucht, mijn beminde,
Die my tot u Liefde treckt:
'tIs volmaecktheyt in mijn sinnen
Die dat vyer in my verweckt,
Dat vyer dat ick garen sou
Blusschen door u echte Trou.
Siet op de verliefde sinne,
Siet op het gherecht ghemoet,
Siet op d' ongheveynsde Minne
Meer als op het wanckel goet:
Wat is 't leven datmen leydt?
Niet soet sonder sinlijckheydt.
|
|