Nieu dubbelt Haerlems lietboeck, ghenaemt den laurier-krans der amoureusen

Nieu gesangh,

Voyse: Cause nouvelle.

SEgt mijn doch wel soete lieve maegt,
Gy die de sleutel van mijn vreugdekamer draegt,
Sult ghy langer scheppen noch u lust,
In dinghen die benemen al mijn rust?

Waerom blijft ghy soete Vyandin,
Langer dus verstaelt en kantig inde min?
Merct gy niet, gy speent u van de vreugt
Die ghy nu nacht en dag genieten meught?

Siet ghy niet hoe dat de vlugge tijt

Sonder vrucht of vreughd, u Ionge leven slijt?
Weet ghy niet dat ghy u selven haet
Als ghy uws levens vreugd aldus versmaet?

En gelooft ('tis seecker en gewis)

Dat u Ieughdigh Lijf u niet gegeven is,
Om te worden vruchteloos bejaert,
En weer te keeren tot de droeve aert.

Siet doch eens u eyghen sellefs aen,

Hoe suyver en hoe net u leden zijn gedaen:
Niet en hebt ghy dat u qualijck past,
Dan datmen naer u gonst te lange vast.

Nu wel aen, verandert u gemoet,

Neemt een wederpaer, gelooft het is soo soet,
Nacht en dach te wesen met zijn tween,
En hebben soet en suyr altijt gemeen.