[Ach! treurt nu mijn bedroefde schape]
Stem: Silenus Bende.
ACh! treurt nu mijn bedroefde schapen
Hebt deernis met u Harders rou,
Ick sie gaen drijven die vrolijcke knapen:
Die daer ontfangen door Liefd' getrou,
Ick die met minne, Silvia na-jaegh,
Ach! straf godinne, waerom vlught ghy staeg
Hoe bitter dat ick claegh.
Ick heb voor desen wel de Minne
Genooten van mijn Silvia,
Maer nu zijt ghy verandert van sinne,
Ach! schoonste Nimph zijt mijns ghena,
Door vaste woorden, lief wort gy verleyt
Die u bekoorden, tot de wreedigheyt:
Dat ghy nu van my scheyt.
| |
Sal ick de smert moch langer draghen
Die ick om uwer Liefde ly?
Sult ghy u dienaer noch langer plagen?
Ach neen! mijn Lief staet my doch by,
En wilt my gheven, door ghetrouwe min
Weer een nieu leven, g'lijck ick in't begin
Ick kniel Vooghdesse van mijn sinne,
Voor u Altaer, en Offer bloot
Mijn Ziel, tot pandt en trouwe minne,
Tot dat ons scheydt de blecke doodt:
Wilt nu doch ende, Lief u slaefs hertseer,
Soo sal ick wende, mijn nae u begheer
Maer neen, soo drae als ghy u Harder
Van verre nae u komen siet,
Drijft ghy u schaepen stracx weer verder
En laet u dienaer in't verdriet:
In plaets van loning, keerdy straffe vrou
Weer na u wooning, die u soeckt op trou
Kosten de stomme boomen tuyghen
Daer onse Lammeren weyden gaen,
Haer Tacken souden neder-buyghen
En doen van onse min vermaen:
De klare beken, die daer stroomen soet,
Konden die spreken, lief van 't geen gy doet
Dat ghy mijn klachten voet.
Ghedenckt Silvia op u sterven,
Ghedenckt eens op den Ionghsten dach,
Ghedenckt wat loon dat ghy sult erven,
Ghedenckt of dit passeren magh,
Gedenckt oock heden, op ons soete min,
Ghedenckt de reden, die ghy Harderin
Mijn gaeft al in't begin.
Adieu dan straffe Harderinne,
Nu ghy mijn minne gheheel versmaet,
Verandert Lief u herde sinne,
Ghedenckt ghy doet een quade daet:
Veel duysent dooden, lief doet gy my aen,
O goede Goden! wilt my doch bystaen,
Leydt my ten rechten baen.
|
|
Auteursrechtvrij