Het nieuwe Princesse liedt-boeck
(1682)–Anoniem Het nieuwe Princesse liedt-boeck– AuteursrechtvrijOf het Haeghse spelde-kussentje, bestoocken met schoone nieuwe luyeren, kapproen ende kraecke-beentjes, midtsgaders het Amsterdams Volewycks-schuytje
Dochter die u neyght tot Minne
Zijt niet al te Norts van Sinne
Tot u Lief geliick als ick,
Of gy krijght oock licht de Pip.
Want mijn Vryer is verdweenen,
En mijn Jeught die glijt vast heenen.
Sonder Man te werden Out.
Is gelijck dit dorre Hout.
| |
[pagina 72]
| |
Zoo gy mijn niet komt verlichten
Zoo vergaen ick door de smert,
Als de Sneeuw haer gaet verdwijnen,
Voor de Zonne stralen heet,
Zoo vergaen ick door het quynen,
Door dien mijn, mijn Lief vergeet.
'k Was een meysje hups en schoone,
Die na 't vleyen niet en vraeght
Tot een Ionckman is gekomen,
Die sijn liefde my op-draeght,
Hy beweeghde door sijn vleyen,
Mijn Ionck hert tot weder-min,
Maer nu ben ick gants in Lyen,
Want hy heeft in mijn geen sin.
Doen hy eerst quam aengestreecken,
Hiel ick mijn te Machtigh koel,
Doch ten waren niet dan knepen,
Want de Liefde ick gevoel,
'k Docht gy moet voor eerst wat trecken,
Aen het Lockaes van de min,
Dan sal ick u wel ontdecken,
Aen u, wat ick heb in 't sin.
'k Sy Ionckman ick sal u seggen,
Waerom gy mijn niet aenstaet,
Wilt mijn Reden overleggen,
'k Wens gy op een ander gaet,
Want gy sijt naeu van de Boomen,
Afgevallen, soo dat om
U de groene schorse woonen,
Disteleert die eerst rontom.
Daer op gongh hy van mijn strijcken,
'k Dacht hy sal wel komen weer,
Maer hy komt niet eens om kijcken
Daerom sit ick in 't verseer,
Schoon ick hem soeck aen te locken,
Dat hy weder als voor heen
Komen mocht maer hy vertrocken,
Is, en ick blijf laes alleen.
Dat hy mijn eens weer aen quam spreken
'k Wed ick sou wel voor mijn sien
En mijn wachten voor die streecken,
Maer hem ras mijn liefde bien,
'k Sou hem soetelijck om-arme,
En mijn hertje was gerust,
Och mocht hy mijn eens verwarme
Maer hy heeft in mijn geen lust.
Als de middagh is op handen,
Gaen ick daer hy komen moet
| |
[pagina 73]
| |
Om te sien of hy aenrande,
Mijn mocht, en geven een groet
Maer soo ras hy mijn siet komen,
In plaets van een goeden dagh,
Mijn te bieden, gaet den loomen
Hout hem of hy mijn niet sagh.
Als ick hem meen te betrappen,
Wanneer dat ick hem na gaet
Soo is hy weer heen gaen stappen,
Soo dat ick in 't minst geen baet
Van hem ooyt hoeft te verwachten,
Daerom klaegh ick mijn verdriet
Want by dagen of by Nachten,
Ick geen troost van hem geniet.
Och of my eens mocht gebeuren,
Dat'er een ander Ionkcman
Maecken quam de serviteure,
'k Wed ick hem wel haest nam an
Maer de kans die is verkeecken,
Ionge dochters voor u siet
Dat ghy mee niet wert versteecken,
Als u een sijn Liefd' aenbiet.
Zoo wanneer sy willen steecken,
U de Lepel in de mont
Laet het niet aen u ontbreecken,
Hapt vry toe in korten stont
Want Godt Mars die gaet vernielen
Al te veel van 't Mannen zaet,
Daerom keeren sy haer hielen,
Licht, soo dat men ons verlaet.
Cupido ey wilt eens schieten,
Of yemant een felle schicht
Op dat ick mocht troost genieten,
En dat hy mijn Hert verlicht,
Anders moet ick Eeuwigh treuren
Tot mijn haelt de bleecke Doot,
Soo mijn niet en mach gebeuren
Eenen Ionckman in mijn schoot.
|
|