Het nieuwe Princesse liedt-boeck
(1682)–Anoniem Het nieuwe Princesse liedt-boeck–
AuteursrechtvrijOf het Haeghse spelde-kussentje, bestoocken met schoone nieuwe luyeren, kapproen ende kraecke-beentjes, midtsgaders het Amsterdams Volewycks-schuytje
[pagina 34]
| |
Op de Stemme: Ach soete Isabel, &c.
AEnhoort dit klugtigh Liedt,
Nu kortelingh geschiet
Hoort doch mijn bediet,
Hoe dat een hoer een boer bedroog
Den Boer Soldaten weer,
Al tot dees Huysmans eer,
Luystert na ’t vertoogh.
Buyten den Bos de Stadt,
Daer komt een Hoertje rat,
Met een korrif plat
Als of sy na de Merckt ginck,
Met eyeren belaen,
En scheen vermoeyt van ’t gaen,
Wat een wonder dingh.
Een Kindt dat daer in lagh,
Seer dicht dat men ’t niet sagh,
’t Was juyst Merrick dagh,
Sy siet een Huysman komen aen,
Gereeden met een Kar,
Sy waght hem in van ver,
En sy sprack hem aen.
Ey Huysman met een groet
Ick ben so seer vermoet,
‘k Bid de vrintschap doet,
En set mijn Korrif op u Ker
Met eyeren gelaen,
Ick ben soo moey van gaen
Want ick kom al ver.
Den Huysman seyde daer
Komt geeft de Korrif maer,
‘k Sie se valt u zwaer.
Had ick noch plaets ick sette vry,
U meede by mijn neer,
Maer siet ick kan niet meer,
Ick de wegh doch ry.
Ghy presenteert te veel,
Sprack daer dat vals Iuweel,
Maer aenhoort ten deel:
Den Huysman rijt al lustig voort
Maer siet de valsche hoer,
Die laet den lieven Boer,
En schuert haer poort.
Een korten tijt hier naer,
Begint de Manden klaer,
Puer te leven daer,
Kaeu, waeu, waeu wau, so gaet den toon,
Den Huysman schier bevrijt,
Sijn selve door ’t gekrijt,
Van dees Eyers schoon.
Hy siet strack rondetom,
Al na de moeder om,
Maer die was allon
Ia ja ter duyvel sey den Boer,
De Eyers in een Kint,
Wie had het oyt versint,
Van dees helsche hoer.
Den Huysman met een snap,
Die neem de Korrif knap,
’t Was een wetenschap,
En bint die aen de Kar ter neer,
Daer slingert ’t Mantje ach,
Als of men ’t wiegen sagh,
Fraeytjes heen en weer.
Het Kint raeckt weer in rust,
Door dien het wiert gesust,
Met dees schommel lust,
| |
[pagina 35]
| |
Den huysman komt dus aen de poort,
De Soldaten van ver,
Loeren stracx op sijn Kar,
Kapen was haer woort.
Den een seyt tegen d’aer,
O bloet wat aenslagh klaer,
d’Eyer Korrif maer,
Van achter stil gesneden af,
En daer stil onbezwaert,
Mee in de Courte gaert,
En aldaer geschaft.
Soo ras geseyt gedaen,
Den Boer bleef niet langh staen,
Doen het was gedaen,
Sijn Kar die was gevisenteert,
Hot, hot, was ’t voort en voort,
In de Stadt door de Poort,
Wacker met een veert.
Terstont op ’t Merrickt velt,
Hy hem ter neder stelt,
Niemant kost den Helt,
Den Boer die was weer ’t packje quijt,
Maer Monsjeur den Soldaet,
Die had het strack te quaet,
Door het Kints gekrijt.
Hoe stont Soldaet bezwaert,
Doen in de Courte gaert,
’t Kint so heeft gebaert,
Het vloeken was daer niet gebrek
Haer Eyerlust vervoer,
De drommel hael den Boer,
Met sijn Eyerspeck.
Sy gaen al met getreur,
Soet na den Commandeur,
En den Gouverneur,
Ontdecken daer het gantse stuck,
En bidden om genaet,
En seggen Heer dit quaet,
Is ons ongeluck.
Wy meynden dat met rat,
Een Eyer Korf hadt,
Maer mijn Heer de schat,
Dat is dit Kintje soo gy siet,
Wy bidden Gouverneur,
Ey helpt ons uyt getreur,
En dit zwaer verdriet.
Wel sprack den Heer haer an,
Ghy zijt hier achtien Man,
Die dit vingen an,
Men sal u korten alle Weeck,
Een stuyver in ’t gelagh,
Al van u Leening Dagh,
Denckt hoe yder keeck.
En dat is voor u straf,
Dat ick niet zwaerder gaf,
Neemt mijn danckbaer af,
De rest dat sal de Stadt voldoen,
Hoe lachten d’heele Stadt,
Dees Soljers achter ’t gat,
Eyers eters koen.
So wiert ontslagen d’hoer,
En oock den slimmen Boer.
Maer Soldaetje broer,
Die hielt het aen sijn portevoe,
In plaets van eyers rat,
Bespot al achter ’t Gat,
En noch Geltje toe.
Oorlof Soldaetjes teer,
En kaept geen korven weer,
Of siet eerst hoe veer,
Want siet hoe’t in de toer om gaet
De hoer bedroogh den Boer,
Den Boer weer in den toer,
Die bedroogh Soldaet.
FINIS. |
|