Het nieuwe Princesse liedt-boeck

Of het Haeghse spelde-kussentje, bestoocken met schoone nieuwe luyeren, kapproen ende kraecke-beentjes, midtsgaders het Amsterdams Volewycks-schuytje

Een Nieuw Kluchtigh Liedr, van ‘t gesmockelt Vleesch.

Stemme: Van de Spinnekop, &c.

KOmt en siet, Koopt dit Liet,
En hoort na mijn bediet,
’t Geen ick u sal gaen singen,
Al van twee Snaecken, die seer heus
Een Pachter loerden braef de beurs,
Hoort eens hoe sy beginnen.

Een Sinjoor, ‘k Meen Doctoor,

Had tot sijn Study voor,
Hem sellifs wesen koopen,
Twee Dieven, die juyst op dit pas,
Waren gehangen aen een bast,
Voor haer moetwilligh stroopen.

Men deed haer, Met malkaer

In eenen Mand aldaer,
Voort na den Dockter senden;
Die dees gehangen Dieven ley
Op sijn sny-tafel, alwaer hy
Sijn Studie op ginck wenden,

Maer dit sien, Met haer twien

[p. 20]

 

Potsemakers, aen wien

 

Dit werck wel behaeghden,

 

d’Een sey tot d’ander, kom ‘k weet raet,

 

Laet ons gaen na den Pachter maet,

 

‘K moet nu een kansje wagen.

 

Sy met spoet, wel te voet,

 

Gaen na den Pachter vroet,

 

met langh en wijde schreden;

 

En bonsen lustigh op de deur,

 

De Pachter komt geloopen veur,

 

Die haer de deur op dede.

 

Wel mijn Heer, excuseer,

 

’t Hert kloppen dese keer,

 

’t Geen wy doen aen u deure,

 

Wy hebben soo van stonden aen,

 

Gesmockelt Vleesch sien binnen gaen,

 

Geloof ´t en zijn geen leure.

 

Mannen, och! seght my doch,

 

Waer is het in gebrocht?

 

Soo sprack den Pachter even.

 

Wy sullen ’t u van stonden aen,

 

Seyden sy, wel verklaren gaen,

 

Seght maer wat wilt ghy geven.

 

Mannen hoort, met een woort

 

Sal ick u langen voort

 

Vier Ducaten in handen:

 

Wy zijn te vreen; het Vlees dat is,

 

Tot den Hoogduytsen meester wis

 

Gebracht al in een mande.

 

Wel nu aen, g’hebt gedaen,

 

Mijn dienaers wilt nu gaen

 

De Schout en Dienders halen,

 

Dus quam het heele sootje hoort,

 

En klopten aen de Docters Poort,

 

Maeckt op ons sonder dralen.

 

Den Doctoor, Die quam voor

 

En dee haer op de Door

 

En sprack tot dees Monsieure,

 

Seght mijnder Herre wat ou list,

 

Hast dou bouten der pot gepist

 

Ich worder bald seen veure.

 

Neen mijn Heer, dese keer,

[p. 21]

 

Sullen wy op en neer

 

Eens doorsien uwen huyse;

 

Gesmockelt Vlees hebt ghy gehaelt,

 

Den Pacht en hebt ghy niet betaelt,

 

Ghy sult ons soo niet luysen.

 

Douvel hael, Sonder fael,

 

So ick hirr ab eyn mael

 

Gewete had to voren

 

Dat doe der geld von haben solt,

 

Dus sprecht man was doe haben wolt,

 

´t Wol doyn helijck behooren.

 

Kom weer an, Als een man,

 

Betael ons boeten dan

 

En dat al lief en geeren;

 

Ghy sult betalen tot een duyt,

 

Of schoon ghy singt of dat ghy fluyt,

 

Of wy sullen ‘t u leeren.

 

Neen mijn vrint, Niet soo blint,

 

Wy zijn byloo geen kint,

 

Ghy sult ons niet soo dotte;

 

Wy moeten eerst in ons present

 

’t Vlees sien op dat ghy ’t niet ontkent,

 

Anders en sou ’t niet hotte.

 

Docter Heer, Sonder meer,

 

Te toeven, nam sijn keer,

 

Bracht haer strack in sijn kamer,

 

Waer dees gehangen Dieven bey

 

Lagen op Tafel, zy aen zy;

 

Wie sagh oyt pots bequamer.

 

En hy sey, Komt hier bey

 

Der Herre, siet hier vrey

 

Das mier gesmochelt vleese;

 

Dit dee den Doctoor om de leus;

 

Den Pachter die sagh op sijn neus

 

Als of hy was verweesen.

 

Men daer sagh, Groot gelagh,

 

Om dat den Pachter daght

 

Hier grooten buyt te vangen:

 

Dus trock hy weer stil-swijgens deur;

 

Den Doctoor sprack; ha, Herren heur,

 

Hoe is dijn Snats soo lange?