Het nieuw Amsterdams minne-beekje
(na 1679)–Anoniem Het Nieuw-Amsterdams minne-beekje–
AuteursrechtvrijOf het thee geselschap der Haaghse jufferen
Stem: Carel Koninck van Engelandt.
VRinden Luystert na dit Liedt,
Wat tot Sas van Gendt is geschiet
Al van drie Jonge Basinnen,
Die samen een vreemde kuer,
Des savonts seer laet aen-vingen,
Boven al op de Vest-Muer.
Sy quame daer wandelen hant an hant
Terwijl gongh ick schuylen aen een kandt,
Ick hoorden haer discoureren,
d’Een sey wel Juffrou Mary,
Wy Moeten een klucht hanteren,
Want wy zijn hier vry.
Wel Juffrou Clara wat soud’ gy doen,
Hoort Juffer Mary na mijn vermoen,
| |
[pagina 18]
| |
Wie datter het veerste kan pissen,
Onder ons Maegdekens drie,
Die salm’ een Pot Waeffels op dissen,
Als oock een Pot Rijsten-brij.
Wel Juffer Clara ick ben te vree,
Seg Juffrou Catrijn wilt ghy doen mee,
Wel Juffertjens ja in Trouwe,
Maer dieder het veerste pist,
Die sal men vrij moeten houwe,
Ja sonder arregh of list.
Ick luysterde toe met verstant,
Ick houde mijn mond toe met mijn hant,
De weddeschap wierd beslooten,
Daer gincker dit spelletje aen,
Ick wasser met lust overgooten,
Hoe dat dit noch sou vergaen.
Clara maeckt schrap haer Fontinel,
En liet dat loopen alsoo wel,
Ick dochter soo meenich keeren,
Ma-foy dat water Schip,
Daer wou ick wel in Laveeren,
Al raeckten ick op een Klip.
Doen Juffrouw Clara had gedaen,
Is Juffrouw mary aen t’werck gegaen,
Haer Water-sluys dee sy open,
Mit quam daer soo een Vloet,
Van brack-water overloopen,
Ick dachter in mijn gemoet,
O broek mocht ick Schut-meester zijn,
Van die Sluys haer schot-deuren fijn,
Ick souder de vloet wel stoppen,
Haer felle water Loop,
En maecken dat mijn het proppen,
Zou geven een goede hoop.
Doe was het Juffer Katrijn haer beurt
Die met haer water meulen doen peurt,
Het water soo fel te malen,
Al uyt haer binne-sloot,
Dat sy gongh den Prijs behalen,
Van d’andere twee minjoot.
| |
[pagina 19]
| |
Maer daer rees op een groot geschil,
Want yder doen winster wesen wil,
Katrijn sey ick schooter het veerste,
En ick sprack doen Juffer mary,
Mijn Water-sluys losten het meeste,
’t Raeckt niet sprack Clara daer by.
Niemant heeft soo hoog als ick gepist,
Katrijn sey Clara dat hebt ghy mist,
Het varste dat is maer bedongen,
Het hoogste dat gelt hier niet,
Maer doen quam ick uyt gesprongen,
Van haer luy ick mijn sien liet.
Ick seyd’ wel Juffertjes my eens hoort
Ick salder u scheyden met een woort,
Clara sal de Waeffelen geven,
En Kaetje de Rijs en-brij,
maria de Wijn daer beneven,
Ghy drie nooyter mijn dan by.
Maer naeulijcks hadden sy my gehoort
Of sy packten haer biesen voort,
Ick dorst haer niet hart na loopen,
Daerom ontglipten sy mijn,
Want sy waren stil wech gedroopen,
Dus krijgh ick geen Wafels of wijn.
Dit is tot Sas van Gent gebeurt,
Ick hebber die drie aldaer bekeurt,
Dit Liedtjen gong ick ‘er van dichten
Ick bender een Prince Zoldaet,
Daerom al ghy jonge Wichten,
Doch sullicks niet meer begaet.
Wel Dochters hoort, Ey! wacht u voort
Van dese Grillen:
Gy hebt Rapier, Noch niet een sier
Om soo te Drillen.
Maer dit een Gast, Met Fock en Mast
Sou beter voegen
Te Schieten in, U Doel en Min,
Na u vermogen.
|
|