De nieuwen Haagze Parnassus Maagden-Berg


Bruyloft-zangh. Stemme: Réveille vous belandormie, &c. WAt baet het dat men sig verpijne; (Wanneer een overminlijk oog, Het hert doet aen een vonkje quijne;) 't Ontwijken de gesnaerde boog.
[pagina 63]
De Bruygom by het oog gevangen; Door lieve Oogjes van de Bruyd, En blijft aen 't eerst belonken hangen; Van zijn geagte vreugt besluyt. Hy vergt hem selfs om niet t'ontvlugten; Het snedig Pijltje dat hem wondt, De smert dee hem medogent zugten; En trok de plaister uyt haer mondt. Het vriendelijk Ja bekroop de lippen; En 't vloog'er met een bloosjen uyt, Daer gaet de lieve vryheyt glippen; Van onsen Bruydegom en Bruyt. Nu wijk de ontspoet van u drempel; En Spring voor by 't gewijd gebou, Gerekent met den schoonen stempel; Van Huw'lijx vree en wette trou. Kom Vrienden helpse vaerdig binnen; Dat ik een woord ten besten spreek, 't Is maer om gunst en tijt te winnen; En (regt geseyt) mijn hert word week. Wie weet sou 't mijne beurt eens weesen; Hoe dat ik hygen sou te rust, De vlam in 't Kussen opgereesen; Wort op het Kussen best geblust. Nu sullenw' immers vrinden scheyden; Geliefjes 'k heb u Woort gestaen, Nu goeden nagt, ga met u beyden; En komt'er met u drien van daen.