De nieuwen Haagze Parnassus Maagden-Berg

Bruylofts-liedt.

Stemme: Bel' Iris.

DAer is maer een Phenix schoon,
Boven Vogelen te eeren,
Sijn hals blinkt van goude veeren,
Verciert met een Pluyme Kroon,
En met gulde rijke straelen,
En een aengenaem gelaet
Daer de Bergen van draelen,
En de Son voor stille staet.
Soo staet gy nu Bruydegom,
Voor U Bruytjen hoog gepresen,
Die U Dienares sal wesen,
Op U oogen die sien om:
Wilt haer dan houden in eeren,
Als een Edel Diamant,
Laet u hert noyt daer af keeren,
Maer hout Liefde in sijn bandt.
Daer gy zijt mee hant aen hant,
Nu al in den Egt verbonden,
Voor yder te deser stonden,
Als Pylaren t' zaem geplant:
Wilt geen Treur gesangen maeken,
Maer een vreugden-rijck geschal,
d'Bruydegom sal de Bruyt vermaeken,

[p. 62]

 

Dat het haer behagen sal.

 

Want Vrouw Venus soete Kint,

 

Speelt al met zijn Pijl en Boogje,

 

En ziet met een lonckent oogje,

 

Na het Ledikant gezwint,

 

Siet offer geen Offerhanden,

 

Voor Hymen werd aengedaen,

 

Hy huppelt al in de Banden,

 

Want hy kan niet stille staen.

 

Hy mickt op de Phenix Kroon,

 

Die te raeken in zijn Kruyntje,

 

In het beste van zijn Tuyntje,

 

Want die kunst is hy gewoon,

 

Want die in zijn Bogaert wandelen,

 

Die schiet hy tot in het hert,

 

Bruytjes doet hy soetjes handelen,

 

Want hy wont noyt dat het smert.

 

Nu neemt vreugt Vereende goet,

 

Wy sullen met glaesjes klincken,

 

U beyder gesontheyt drincken,

 

Neemt vermaek in 't soetse soet,

 

't Bruytje sal geen troef versaeken,

 

Om den Bruygom binnent Jaer,

 

Als Huys-Vader weer te maeken,

 

Leeft in vreugde Vereenigt Paer.