De nieuwen Haagze Parnassus Maagden-Berg

Bruyloft-liedt.

Voys: Ach Liefste weest gegroet.

KOm Bruylofts Gasten al, En maekt geen naere klagten, Maer een vreugde-rijk geschal,
Siet dit Paer, By malkaer, Haer eerste Min,
't Is den dag van haer begin, En wy die zijn by een,

[p. 59]

 

Getuygen van die Banden,

 

Daer sy nu in zijn getreen.

 

Siet nu dit Egte Paer, Gebonden door de Minne, Aensitten by malkaer, Als Man en Vrouw,

 

Die vreugt en rouw, In een gemoet, Dragen saeme suer en soet, Want diese heeft gevoegt,

 

Die salse weder scheyden,

 

Als de tijden zijn vernoegt.

 

Ik wensch dat jonge Paer, Dat sy lang mogen leven, In voorspoet beyde gaer, Dat noyt krackeel,

 

Is haer deel, Sy by haer, Soo lang sy leeven met malkaer, Maer Liefd', rust en vree,

 

Gesontheyt in haer dagen,

 

Altijdt rust in haere stee.

 

Gy Bruylofs Gasten t'saem, Wilt de Gesontheyt drincken, Op Bruygom en Bruyts Naem,

 

De tijd eyst vreugt, En geneugt, In desen staet,

 

Die alle vreugt te boven gaet, Daer toe is ook de Wijn, Die 't hert doet vrolijk maken,

 

Nu wy by den Bruydegom zijn.

 

Cupido sit en wagt, Met zijn Boog en scherpe Pijlen, Die hy werpt in de nagt, Hy weet zijn tijd,

 

Met beleyd, Te maken klaer, Als een Oorlogsman voorwaer, Hy schiet op 't Ledikant,

 

Wel achter de Gordijne,

 

Dat het negen Maenden brant.

 

Neemt vreugt Vereende soet, Vergadert deugt Cieraaden, En Spruyten metter spoet, Dat men siet, In U gebiedt, In leven schoon, Binnent Jaer een jonge Soon, Dat zijn dog in 't gemeen,

 

De eerste over Vrugten,

 

Leeft met vreugde soete Tween.