Een 'tZamenspraak tussen een Herder en Herderinne.
Stemme: Als 't Begint.
Ik groet uw schoone Silvia geprezen,
Ach liefste soet laet ik uw Dienaer wesen:
Gy komt in 't gemoet, Ach myn Engel soet,
Als ik uw Maget sie veranderd my mijn Bloed
Mogt ik uw vereenigt zyn, Ik met u en gy met myn,
Dan was myn Hert uit al de pyn.
Zoete Herderin gy zijt myn welbeminde,
Geen schoonder is 'er op de werelt te vinde,
Want uwer roder mond, En u twee Borsies rond,
Die hebben my het diepste van myn Hert doorwond,
En uwen roder mond, Uw lipies als Corael,
Uw Oogen staen zo helder als een Christal.
Zoet Herder zoet, houd op van zo te klagen,
Ik wil myn vee te velde in gaen jagen,
Of meend gy dat een maegd, uw Lammenteeren agt
Om dat den herder doet, zo zoet syn minne klagt,
Herder en ik wil gaen, Mijn schaepjes blyven staen,
Want al uw klagen is om niet gedaen:
| |
Laet my uw Vee uw schaepjes helpen weiden,
Want voor de wolf sal ikze wel bevryden:
Met mynen hond en mynen herders staf,
Zal ikze van de kooy wel helpen dryven af,
Ik sal u in 't Groen, Op myn Fluit veel eer aendoen,
En speelen een nieuw lied gelyk de Herders doen.
O Schalk! o vos! hoe kund gy herder speelen,
Met uwen mond zoekt gy mijn Hert te steelen,
Al door het zoet gevley, Raekt menig in geschrey,
Een maeget moet voor 'er sien, dat zij niet komt in 't ley
Gelyk men nu wel ziet, Raekt 'er menig in 't verdriet,
Ag! ik en geloof de herders niet.
Ag! herderin! myn Zilvia gepresen,
Ag liefste zoet; laet ik uw dienaer wezen;
Hou daer is mijn hand, myn trouw tot onderpand,
Mijn engel mijn beminde schoonste van het land,
Mijn Schaepje weest verheugd, ik zal in eer en deugd,
Een kransje nu gaen vlegten met de jonge jeugd.
Zoet herder zoet, houd op van zo te leven,
Ik ben van zints om u myn trouw te geven,
En schenk u mijnen hert, en dat voor alle smert:
Om dat gy my getoond hebt een zoo 'n trouwen hert,
Plukt bloemtjes ende kruid, vlegt kranssen voor de bruid
Daer mee is alle myn klagen uit.
Verlaet bacchus bane beminde veld godinne,
Speeld nu het spel, laet het muzyk beginnen,
Venus die plukt faliant, syn vrugten abondant,
En Bachus die staet met een glaesie in de hand,
Laet ons nu vrolyk syn, Drinken eens lustig wyn,
Verheugt moet onsen geest op dese bruiloft syn.
|
|