Een nieuw lied,
Toegewijd aan Neêrlandsch dappere Strijders.
Wijs: Van de Jager.
Moedig weêr, Moedig weêr, dapp're Bato's telgen,
Grijp op nieuw weêr naar 't geweer, Handhaaft
Geeft uws Vorstenstem gehoor Volgt der Vaderen
't Heilig regt is aan uw zij, Neêrlandsch God
geleidt u blij, Geleidt u blij.
Weêr met moed, weêr met moed, Naar de grens
| |
Houdt het ondier in zijn nest, dat de grond verpest;
Laat het leeuwentanden zien, Wanneer hij durft
't Geldt uw grond, o Heldenbloem! Staaft nu Neêrlandsch
oude roem, Onz' oude roem.
Willem Twee, Willem Twee, Die geleidt u zeker,
Als de nood komt aan de man, Toont hij wat hij kan;
Dit getuigt nog Waterloo, En Spanje, Hasselt,
Hang dus vrij de wapens om, Holland vreest geen
Fransche drom, Geen Fransche drom.
Goed en bloed, goed en bloed, Geeft men hier vrijwillig,
Wanneer soms een onverlaat, Naar ons landje staat;
Klein van omvang groot in kracht, Want ziet alhier
Vorst en volk is naauw verwant, Houden eed en
pligt gestand. O ja gestand.
Vreemde pret, vreemde pret, Kunnen wij wel missen,
Nog heugt ons d'égalité, Van schep op eet meê;
Holland rijp in overleg, Jaagt om geen wind zijn
Weg met vrijheid slechts in schijn, 't Zal Oranje
boven zijn, Ja boven zijn.
Nederland! Nederland! blijft éénstemming hand'len,
Volgt der vad'ren gloriepoor, Leent geen snorkers
Door de ééndragsbands steeds sterk, Kroont gij uwer
Nooit geen vreemde sla de hand, Aan dat vaderlijke
| |
Moedig dus, moedig dus, Hollandsch Jongelingen,
Weder vest en grens bewaakt, Dat geen vijand naakt.
Neemt een ieders zegen meê, En keert spoedig weêr
Dan biedt 't Meisje u haar hand, En u dankt het
vaderland. Ja 't vaderland.
|
|