Een nieuw lied. Op de aanstaande vreede

[p. 1]

Een nieuw lied.
Op de aanstaande vreede,

Op een aangenaame Wys.

Treurd niet langer, gy ô braven!

U verlossing die is dáár,

Wy zyn niet langer Fransche

slaven,

Wy zyn gered uit ons gevaar.

Het is nu agttien Jaar geleeden,

Dat men onder Frankryk bukt,

Maar God geeft ons nu de Vree

de,

En men word niet meer geplukt.

Geen Oorlogszwaard zal men verheffen,

Nog Kanonnen of Mortier,

Geen duure tyd zal ons meer

treffen,

Ons gantsche land is vol plaizier.

Hoezée! de Franschen zyn vertrokken,

Met de Douanen hand aan hand,

Geen Prinsman is nu meer verschrokken,

't Is nu Oranje aan alle kant.

Laat ons daarom vrolyk zingen,

Ter eeren die ons heeft gered,

En in het rond eens vrolyk springen

Maar dat geen wraakzucht ons

besmet.

Laat Plunderzugt uw doel niet wezen,
Waar door men niets dan onheil

voed,

Dan hebt gy groote straf te vrezen,

En 't niets tot uwe voordeel

doet.

Laat ons nu gehoorzaam wezen,

Aan hem die thans ons Land

regeerd,

Ja, dan behoeft men niet te vrezen,

Oranjes vreugd word nog vermeerd.

Laat ons nog eens in 't rond gaan

springen,

Ter eere van de lieve Vrêe,

Ons Liedje dat is uit gezongen,

't Is al Oranje, en Hoezée.