Een nieuw lied van een meisje, die naar het slagveld ging, om haar minnaar te zoeken

Aardig liefde- en trouwgeval.

Stemme: Mijn lief is een Spinder.

Een meiske jong van jaren,
Zoo snel gelijk een bie,
z' Heeft keur op keur van paren,
Maar weet nog niet met wie,
Want zij heeft hare keur van menig serviteur,
O vriendin, die ik min, trouwt met mij, zeggen zij,
Neen ik, zeide zij,
Hij stelt zijn muts op zij, hij lonkt een oog op mij
Gaat gij mee, gaat gij mee, gaat gij mee zegt hij
Neen ik, zeide zij.

Een timmerman zeer kunstig,
Haar zijn liefd aanbied,
Zij scheen hem goed en gunstig,
Maar trouwen deed zij niet,
Hij vraagt haar het jawoord, en dat op trouw accoord,
O vriendin etc.

[p. 4]

3

Een schilder wist den handel,

 

Zij scheen hem liefgetal,

 

Omdat hij ging op wandel,

 

En 's avonds op het hal,

 

Hij vraagt haar echte trouw om te worden zijn vrouw,

 

O vriendin etc.

 

 

4

Daar kwamen ook twee kuipers,

 

Schoenmaker, winkelier,

 

Twee metselaars groote zuipers,

 

Elk vroeg op zijn manier,

 

Om door de vaste trouw, te worden man en vrouw,

 

O vriendin etc.

 

 

5

Een smid ging met haar wand'len,

 

Des maandags naar 't dambart,

 

Maar om van trouwen t'handelen,

 

Daartoe was hij te zwart,

 

Hij stelt den hoed op zij en lonkt een oog op mij,

 

O vriendin etc.

 

 

6

Op 't lest kwam er daar eenen,

 

Een schrijver vol praktijk,

 

Hij had twee scheeve beenen,

 

Maar hij won geld als slijk,

 

Hij kocht mij lekkernij, dat maakt mijn hertje blij,

 

O vriendin etc.