De nieuwe hofsche Rommelzoo

Gedischt voor de laatdunkende knip-rymers en rymerzen

[p. 69]

Toon: O! ghy Ed'len Diefzen Snijder, &c.

KRullige Krol teeg lest uit krollen
By zijn lieve Kittebreurs,
In 't gezelschap van twee Snollen,
Op de lading van zijn Beurs;
Maar Trijn Schoorstiens onderkeurs
Wouw geen puisjens vangen:
't Had geen roy’ dus haar ploy
Met zijn staal te prangen.

2 Maar hy had noch nauw zijn rokje

Van heur kapstok afgelicht,
Of ze riep: kom, kom mijn kokje,

[p. 70]

 

Maak mijn zuiker-taartjen dicht;

 

Och! jou lodd'rig aangezicht

 

Doet mijn hertje springen,

 

Och! jou snoek ‘kan de hoek

 

Van mijn stroom bedwingen.

 

3 Scheele Marry, die dit hoorde,

 

En op hem verslingert was,

 

Riep: kom hier jy stijve Joorde;

 

Mydt jou van haar Peekel-glas,

 

Hier heb ik jou Botter-tas,

 

Wilje nou eens smeeren?

 

Zoete knecht’ grijp maar recht,

 

Na mijn onder-kleêren.

 

4 Doen begon Trijn Schoorstiens keeltje

 

Eens te klinken over 't huis,

 

En ze riep: hier Stront-juweeltje!

[p. 71]

 

Bruy jy na jou eigen kluis;

 

Wilje hier jou Haring-buis

 

Met mijn Posjes laaden?

 

Dat 's jou mis’ op jou dis

 

Krol zijn Vis te braaden.

 

5 Daar mee tegen zy aan 't vechten,

 

Marry kreeg de onderlaag;

 

Stront op stront, zey Krol, en rechten

 

't Oog eens na heur onderkraag:

 

Bloedt! daar zag hy huig en haag;

 

Maar hy niet lietze hoet'len

 

Met haar bey’ en hy zey:

 

Neen, hier niet te troet'len.

 

 

 

I. d. Groot.