Het nieuwe tulpje

Versierd met de allernieuwste Liederen, welke heeden gezongen worden

[p. 59]

Een Nieuw Lied. Van de tuynman.

Op een Aangenaame Wys.

1

Een tuinman droef en moedig,
Zong een zoo’n treurig liet,
In boom en bloemen perken,
Zag men hem vlytig werken,
Zijn vlijt mishaegd hem niet. bis.

2

Hy had veel treurige dagen,
En storten traen op traen,
Die uit zijn oogen vlooten,
De planten reeds begooten;
Den tuinman hief dus aen. bis.

3

Geen bloem kan mijn verheugen,
Daer is geen vreede meer,
Moet ik agter de donk’re muuren
Mijn klaegend leed bezuuren.
Dan zie ik u nooit meer. bis.

4

Geen bloem kan mijn vermaeken,
Terwijl gy de schoonste zijt,
Ach, mogt ik op u wagten,
Ik zou in mijn tuin vernagten,
En staeken al mijn vlijt. bis

[p. 60]

 

5

 

Mijn lieve tuinmans meisje,

 

Mijn leven neemt reeds af,

 

Ach, mogt het mijn eens gelukken,

 

U aen mijn hart te drukken,

 

Dan graef ik op mijn graf. bis.

 

6

 

Zoo mijn den bloem ziet sterven,

 

Zoo wensch ik ook myn dood,

 

Zy sterven zonder reegen,

 

Zoo sterven ik om uwent weegen,

 

Ach, was ik in u schoot. bis.