Het nieuwe tulpje

(ca. 1800)–Anoniem Nieuwe tulpje, Het– rechtenstatus


Een Nieuw Lied, naar het Hoogduitsch. Sints ik zo veele Vrouwtjes zag, Is ’t my om ’t hart zo raar, Daar gonst en bromt het dag aan dag, Als of ’t een Bykorf waar, En als een vuur zo steekt ’t myn, Zig voor haar oog verraad, Dan klopt myn ’t hart van minnepyn, Gelyk een hamer slaat, pom, pom, Pom, pom, pom, pom.
[pagina 51]
’k Nam duizend vrouwtjes by elkaar, Zo ’t niet de wet verbood’, En sprong als een marmotje haar Geduurig in de schoot, Dan waar ik lustig als een held, Dan waar ik ryk genoeg, Ik huppelde als een haas in ’t veld Terwyl myn hart steeds sloeg, pom, pom, Pom, pom, pom, pom. Wie niet de vrouwtjes vleid en streeld, Is zeker koud nog warm, En legt zo als een houte beeld Het liefste meisje in d’arm, Dan ben ik nog een ander man, Want als ik by haar kom, Dan spring dan doen ik wat ik kan, Dan gaat gestaag ons hart, pom, pom, Pom, pom, pom, pom. Wie geen oprechte liefde voedt, Verdiend myn deerenis, Hy is en blyft een arme bloed, Ook schoon hy Koning is: Meer zeg ik niet ’t is uw bewust, De blydschap maakt ons stom, Het hart wenscht zoete minnelust, Het slaat daarom, pom, pom, Pom, pom, pom, pom.