De Nieuwe Stem. Jaargang 18(1963)– [tijdschrift] Nieuwe Stem, De– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 20] [p. 20] Lizzy Sara May Tijd voor magnetisch vuur Het is de tijd voor het magnetisch vuur onverbiddelijk glijdt het uur van koelte dichterbij - men zegt dat vuur onbrandbaar is men zegt dat dorst te lessen is o lach en weet dat wat gebrand heeft verder dorst het is de tijd voor hete stemmen hitte gaat onverbiddelijk tastend rond en gloed van ademhaling werpt zijn schaduw uit - men zegt dat huid verschroeid tot as vergaat men zegt dat wat vergaan is niet meer schroeit o lach en weet dat wat verschroeid is dood is dood het is de tijd waarin het witste wit doelwit de hand een doodssein is want zie het is het uur dat onverbiddelijk zoekt magnetisch vuur de hand trekt reeds de handschoen uit [pagina 21] [p. 21] Gestalten/gedaanten Zwart water zacht zwart water waarop je handen drijven je vingers tasten naar de aarde zwart ben je zacht ben je zacht en zwart als water waarin de nacht met witte ledematen zich drenkt voorover glijdt verdwijnt waaruit jij je verheft en tuimelend je stem uitzendt jij zwart zacht water glanzende huid lokroep voor desperado's en zachtmoedigen en ik tekende mijn portret aan de rand van het water met een vinger in het water [pagina 22] [p. 22] Je lacht je bent zo warm als het beminde kind je hart een kuiken in mijn hand je hand een ronde gladde kruik je lacht een salto over mijn hoofd tot in mijn oren ik zet mijn tanden in je lach ik eet je lach ik leef je lach ik zou een wijde rode jurk willen zijn voor je lach ik zou door je lach willen stappen als door een waterval ik zou je lach als druppels willen vangen in mijn handen ik lik je lach ik drink je lach ik verdrink me in je lach Vorige Volgende