De Nieuwe Stem. Jaargang 2

[p. 560]

Kuzá-nama
(Pottenboek)
door
Omar Khayyám

Met nacht de aftocht dekkend, vóór de maan
Weer aanzwol, vluchtte maagre Ramazán^*);
En ik, alleen in d'oude pottenwinkel
Met 't aarden volkje, dat kwam om mij staan.

Van alle vorm en maten stonden daar
Over de vloer in 't licht der kandelaar;
En enklen praatten, andren luisterden,
Maar in mijn oor werd elk gemurmel klaar.

En een begon toen: ‘Was 't dan van geen waarde,
Dat ik gevormd ben uit de klei der gaarde,
Dat Hij, die mij zo teer gestalte gaf,
Mij weer vertrappen zou tot rode aarde?’

‘Nooit zou een brompot in een nurkse kuur
Breken de kruik, waaruit in vreugdens uur
Hij dronk. Zal Hij haar, die Hij eens in liefde
Schiep, weer stukslaan in een ander vuur?’

Geen antwoordde, maar van de andre kant
Riep toen een kromme kruik, een lompe kwant:
‘Ze spotten met mij omdat ik zo scheef ben;
Wat! Bééfde dan des pottenbakkers hand?’

*) Ramazán: de Mohammedaanse vastenmaand, beginnend en eindigend met nieuwe maan; de Mohammedaan mag in deze vastentijd geen wijn of sterke drank drinken, en de potten en kruiken staan dus op non-activiteit en zien verlangend uit naar de hemel, waar de eerste maanstreep het teken is, dat de schenker verwacht kan worden, die hen zal halen.

[p. 561]

 

En enklen stonden zacht te pruttelen tot

 

Een esoterisch kruikje riep: ‘Per slot,

 

Dat 's alles best van Pot en Bakker - maar

 

Wie is de Pottenbakker - Wie de Pot?’

 

 

 

Een zei: ‘'t Verhaal gaat van een jong gezel,

 

Die dreigt de stugge klei met dood en hel

 

Als 't droombeeld breekt en 'n scheve kruik ontstaat -

 

Een beste jongen, maar hij schreeuwt wat schel.’

 

 

 

‘Mijn klei werd dor door onbruik,’ riep een schaal

 

Na vele en lange zuchten theatraal,

 

‘Maar vul mij met 't bekende vocht, mij dunkt

 

Ik kwam wel spoedig weer op mijn verhaal.’

 

 

 

Maar eensklaps klonk het uit een kleine groep:

 

‘De kleine maan!’ En met een blij geroep

 

Van stemmen door elkaar: ‘O broer! En nu -

 

De voetstap van de schenker op de stoep!’

Uit: Rubaiyát van Omar Khayyám, vertaling van Johan van Schagen Jr., ter perse bij N.V. Bigot en van Rossum, uitgevers te Amsterdam.