De Nieuwe Stem. Algemeen onafhankelijk maandblad der jongeren

[p. 346]

‘Vea victis!’

De gewichtige kwestie doet zich voor of de maritieme en militaire voorwaarden tijdelijk of meer of minder duurzaam zijn. Het voorstel voor het laatste neemt een zeer definitieven vorm aan als middel om Duitschland voor altijd te genezen. Sommige voorwaarden betreffende de controle over de ontwapening gedurende een periode, welke een aanzienlijken tijd na den huidigen oorlog zal voortduren, opent voor de Britsche en Amerikaansche gedelegeerden het uitzicht op een bezetting van Duitschland voor een bepaalde periode en brengt de kwestie op den voorgrond in hoeverre een verslagen natie haar nationale bevoegdheid om haar eigen zaken te bestieren moet verliezen.
Reuterbericht van 7 Maart 1919.

Heb dank, edele diplomatie voor deze gulden woorden! Wij huldigen uw ongewone en weinig voorzichtige openhartigheid.... U moest die méér betrachten, inderdaad.... Dit is de openhartigheid, geslepen heren, die wij van jullie behoeven. Wij begrijpen jullie wel,.... wij, die te zamen ‘het volk’ vormen! Het volk, waar jullie boven denkt te staan, maar waar je buiten staat. Het is - waarschijnlik - een onhandigheidje, waar morgen een honingzoet en zeer geraffineerd duister dementi op volgen zal.... Even, gewetenloze bandieten, is het wijze en wèl-willende masker van jullie ongure tronies gegleden, en wij hebben de verbluffend-cyniese glimlach gezien, die je in onbegrijpelik veiligheidsgevoel wijdt aan de nagedachtenis van de millioenen gevallenen èn de schaamteloze hoon, die je er tartend mee uitstort over de talrijker millioenen, die hen in tranen gedenken, hebben wij gevoeld....

Jullie gaan je gang.... Heerlik vrijmoedig gaan jullie je gang....

Duitsland moet z'n gehele handelsvloot uitleveren en jullie, edelaardige beschermers van de bedreigde mensheid, eigenaardige bestrijders van het vlees-geworden militarisme.... jullie weigeren waarborgen te geven, hoe gering ook, voor de ravitaillering van Duitsland.... En natuurlik hebben jullie gelijk, want - jullie zijn de sterksten, jullie hebben de macht.... En de ‘bestrijding van het vuistrecht’.... hoe prachtig was dat voor jullie - als leuze om de blinde volken in den brandenden afgrond te drijven.... maar nù.... nu is het jullie recht geworden en in je ziel hebben jullie nooit een ander recht erkend. En daarom, zie je.... daarom is het nu de vraag.... zeer de vraag, of een verslagen volk nog wel iets over z'n eigen zaken zal mogen beslissen.... of het het bestier over deze zaken niet verliezen moet....

O, de geschiedenis is jullie niet ter wille geweest, dat geef ik toe. Deze openhartigheid, deze in den grond van de zaak voor jullie levensgevaarlike openhartigheid, is niet geheel vrijwillig. Is jullie eigenlik een beetje

[p. 347]

opgedrongen door de fatale loop van de gebeurtenissen. Ik geef toe, jullie hèbben een strop en het is niet te verwonderen, dat jullie een beetje verbijsterd zijn en daarom zulke wonderlike openhartigheden begaan....

Wat was het prachtig geweest voor jullie, als Wilhelm en z'n jonkers tegenover jullie stonden, wachtend op de vredesvoorwaarden, die jullie hen zouden opleggen met een hemels, een bovenmenselik edelaardig gebaar.... in het grootste, het hoogste belang van het Duitse volk zelf en - want jullie hebben een breder blik! - van gans de beangste mensheid.... de mensheid, aldoor bedreigd door de vuige hebzucht van Wilhelm en z'n gewetenloze kliek.... Hoe blank zou jullie onschuld, jullie duiven-aardige edelmoedigheid in de ogen van heel de wereld gestraald hebben....

Maar eilaas!....

Wilhelm en de jonkers zijn weg. En onverwacht stonden jullie tegenover een Duits volk, dat zichzelf regeren wou in een democratie, zuiverder, dieper dan één van jullie diplomaten-democratiën. En dat Duitse volk vroeg jullie de rechtsvrede, dat volk hield jullie hardnekkig aan je woord.... het wou jullie helpen in de grondige bestrijding van het militarisme en de autocratie.... Het wierp het eerst de wapens weg en stak de handen uit naar jullie, die immers gekomen waren om het te verlossen uit de ijzeren boeien, waarin het bijna gestikt was.... Het had de boeien gebroken en sidderend van geestdrift, de vlam van het grote ideaal in de wijd-open ogen, reikte het over de laatste gloeiïngen van den oorlog heen de armen naar jullie, tot een verbroedering als de wereld nooit zag....

En toen er een huivering door de volken van West-Europa rilde, een huivering van geestdrift.... toen voelden jullie dat als het naderen van jullie bankroet.... Maar je was getraind. je zenuwen waren gestaald en jullie, die het volk zo goed kenden, die alle middeltjes verstonden om het te misleiden, die het volk grondeloos diep verachtten, omdat het zich aldoor had laten misleiden door jullie smerige trucjes, - jullie trokken een ernstig gezicht en je wees de aangeboden hand terug.... Aan die hand toch kleefde bloed.... en jullie handen waren zo rein.... het bloed van Zuid-Afrika, van Marokko en Tripolis.... het was allang weggewassen.... maar het bloed van België, jullie zorgden wel, dat niemand dat vergat.... En met jullie ernstig gebaar wil je de wereld nu voor goed, afdoende bedriegen.... Jullie houdt de wereld het schrikbeeld van het bolsjewisme voor.... een spook, zeer afgrijselik van aangezicht, met wild-waaiende haren, rollende ogen, een ros-blikkerend mes tussen de wreed-flikkerende tanden, snor en baard druipend van bloed, van mensenbloed.... van broederbloed.... En door jullie politiek van uithongering en onverdraaglike dwang tracht jullie in Duitsland het alleruitzinnigste uitwas van het bolsjewisme in het leven te roepen, om dan - te kunnen ingrijpen in het belang van Duitsland alweer en - van de ganse mensheid....

En ondertussen dien je zorgvuldiglik niemand en niets anders, dan je zelf, je eigen gewichtige belangen, je eigen, vuurrode hebzucht, je kleine, je vunze en onwelriekende bekrompenheid, die geen idealen kent buiten je brandkast, die geen mensenrechten erkent buiten de geringe,

[p. 348]

afgeperste, die je af en toe knarsetandend toestaan moèt.... acht uren arbeid en een klein brokje brood meer....

Maar....

Jullie hèbben gelijk. Zonder ironie zeg ik je dat: jullie hebben gelijk! Zolang het volk zich door jullie laat misleiden, zolang het willig de nek kromt om jullie dik-gebuikte gewichtigheid te torsen.... zolang hebben jullie gelijk, als je dat volk trapt en hoont en ten dode martelt.... het uitzuigt tot de laatste druppel bloed, tot het laatste vleugje levenskracht....

En met genoegen zie ik, dat er iets is, dat jullie nu eens niet verstaat! Iets, dat jullie fijn-bewerktuigd vernuft te boven gaat.

Gelukkiglik verstaan jullie niets van de groote beweging, die door onze tijd gaat! Niets van wat er opwelt uit de donkere lagen, de verborgen diepten van 's volks onbewustheid. Niets van wat jullie de eersten moesten zijn om te verstaan in z'n verste mogelikheden - ten einde ook dit te kunnen mìsleiden met laaghartige sluwheid, en het om te smeden tot een nieuwe machtsfactor voor jullie zelf.... Want ik acht jullie ontzettend gevaarlike geslepenheid tot alles in staat....

Maar jullie verstaan niets! Eindelik heeft het Noodlot jullie bij de haren en sleept je naar je ondergang! En jullie denken nog altijd, dat je een zekere, zelfgekozen weg gaat!.... Hoera!....

Rustig wou jullie daar in Parijs de buit gaan verdelen, hè, struikrovers? Met een glimlach beraamden jullie daar de meest perfide aanslagen op de jonge republiek, die schudde van de geweldige schokken der plotselinge bewustwording!.... Schurken!.... Sluw en in diep geheim smeedden jullie daar de nieuwe boeien, die elke vrijheidsbeweging moesten worgen in de geboorte.... Maar.... Lloyd George moest gaan spreken tot de mijnwerkers, die grommend de rug schudden.... en Italië moest een bericht publiceren, dat er géén begin van oproer was.... en Clemenceau, de man, die de bijnaam ‘Tijger’ als een eretitel dragen wil, werd bijna overhoop geschoten.... en de soldaten, de door jullie gevleide en gelikte soldaten, ze ontwaken en rammelen met hun wapens - tegen jullie....

En nu was ik bang, dat jullie deze tekenen verstaan zouden!.... Maar gelukkig, jullie verstaan ze niet.... Lloyd George komt terug in Versailles en overtuigt jullie, dat Foch's voorwaarden verscherpt moeten worden.... de meedogenloze strengheid van de blinde soldaat was jullie niet onbarmhartig genoeg!.... De handelsvloot van Duitsland moet onvoorwaardelijk worden uitgeleverd.... zouden jullie, de onaantastbaarsterke overwinnaars voorwaarden afwachten van een ‘verslagen volk?’... En ‘de kwestie treedt op de voorgrond, in hoeverre een verslagen natie haar nationale bevoegdheid om haar eigen zaken te bestieren moet verliezen’....

Moet verliezen.... Waarlik!.... Wij zullen ons deze woorden herinneren, als jullie verslagen zult zijn en we zullen ze jullie voorhouden als een vonnis, dat jullie over jezelf hebt uitgesproken. En zonder een zweem van meelij zullen wij dit vonnis uitvoeren, tenzij - onze edelmoedigheid sterker blijke dan onze haat en onze verachting, waar kans op is want wij behoren tot een gezonder geslacht, dan jullie, jakhalzen en hyena's....

[p. 349]

Jullie zijn blind. Hoe heerlik! Zo vaak heb je de volken geblinddoekt en ze tegen elkaar geworpen als willoze massa's, hen ten ondergang gevoerd. Nu heeft het Noodlot jullie zelf de blinddoek voorgebonden en met glorieuze, eindeloos belachelike verwatenheid snellen jullie naar den ondergang....

Jullie spelen je laatste spel.... En jullie spelen het met prachtige schaamteloosheid, onbewust van het simpele feit, dat onze ogen zijn opengegaan. O, ga zo voort! Ga tot de uiterste grenzen van mensenverachting, van krankzinnige machtswaan, van openlik bedrog, van schandelike, onbedekte huichelarij, van infame hebzucht en gewetenloze wreedheid... Jullie stuitende domheid is onze innigste hoop.... Bouw voort, kindse grijsaards, aan jullie mooie kaartenhuizen en stop dichter de watten in je dove oren.... het dreigende gegrom om je heen mocht tòch es tot je doordringen! Speel je smerige spelletjes zo weerzinwekkend-duidelik als maar kan.... zoveel te eerder zal de dreigende vuist vallen!.... Toe, trap en hoon de Duitse republiek en de Russiese veel en veel dieper, zuig de edelste sappen uit deze pas-geworden democratiën, en spuw jullie bitterst venijn over hen uit.... Des te eerder zullen jullie eigen volken wakker schrikken en jullie herkennen in je afzichtelike ware gedaante.... brandstichters en eerrovers, dieven en moordenaars, oplichters en verraders, bedriegers en mensen-handelaars, loerende hyena's, lijkenschenners, die jullie bent....

Nog méér zulke openhartigheden als die van 7 Maart, nog veel meer, want de slaap der volken is diep - maar hun ontwaken zal heerlik zijn en.... vreselik - voor jullie....

Moge de donder gauw over jullie losbarsten en het schamele bouwseltje van jullie infame hoogmoed ineen doen storten tot verstuivend gruis....

Ellendelingen!

Frank van Waes.