Nieuw Letterkundig Magazijn. Jaargang 30

[p. 28]

Niels Landstra
Winteravond

Hier ritselde het maïs
in die mooiste zomer
schommelden halmen in de wind
onder azuren luchten,
schoven wolkenpluizen
langs je irissen, bogen

zich boven onze lichamen
arcades van schutblad en stengels
zolang onze illusoire finale
oneindig was;

ruw nu blakert het defilé
van vermaalde tronkjes maïs
op de akkers door combines
aan flarden gereten;

schrijnt overal leegde winteravond,
zonder vuur,
uitgelezen.