Nieuw Letterkundig Magazijn. Jaargang 27

[p. 52]

Mendel

Peter van Zonneveld

Oktobermiddag in de kloostertuin
waar Mendel erwten kweekt. Groen en geel
telt hij, maar geel driemaal zoveel.
De lucht is grijs. Het gouden blad wordt bruin.

Van de essentie snapt de abt niet veel,
maar Mendel krijgt een kas. Vanuit de bibliotheek
kijkt men vertederd neer op zijn gekweek.
Meer vriendschap dan erkenning is z'n deel.

Wat sterk is, overheerst het zwakke, maar
verdrijft het niet. 't Is tijdelijk onzichtbaar,
want geel is dominant en groen is recessief.

De welgedane monnik draagt - dat zie je niet-
zijn vondsten als een onderhuids verdriet.
Hij oogt zo florissant. Hij voelt zich depressief.

Brno, 17 oktober 2004