Nieuw Letterkundig Magazijn. Jaargang 10



[pagina 36]
Oude tuin Tussen de schuttingen berijpt je rust, je magerte die pronkt met een tweelingroos lachwekkend verfrommeld Over je border zijn alleen maar winters gekomen, lijkt het. Schabbig lig je erbij. Een zootje stengels rest je, dat niets draagt, niets dan die ene margriet, in haar iele dans soms kwansuis kussend je platte gras. Bert Voeten