Nieuw Letterkundig Magazijn. Jaargang 4

[p. 35]

[Gedichten]

Vandaag voel ik de dood opeens veel verder;
Er is weer iets van veerkracht in mijn tred.
Ik ben een schaap dat wegdwaalt van zijn herder,
Maar binnen grenzen door hem uitgezet.

Wat wacht aan 't einde van mijn levenslijn?
Een flitsend ogenblik onnoembaar vrezen,
Om dan, van angst en pijn opeens genezen,
In lichter licht dan licht voorgoed te zijn?

Wat is het licht, dat stervenden begroet?
Ik wéét het niet, er zijn geen zekerheden.
Maar twijfelloos wordt door mijn hart beleden
Dat God daarin Zijn kinderen ontmoet.

Juist aan de grens van mijn gezichtsvermogen
Ontwaar ik vaag de Engel die mij wacht.
Het vlammig zwaard ten fakkel uitgetogen
En daaromheen is niets dan zwarte nacht.

Dan zal de Schepper van mijn leven spreken
En zeggen: zie, Ik roep u uit de tijd;
En alle grenzen zullen openbreken
Naar Zijn oneindig- en onmeetlijkheid.

1984

W.A.P. Smit

Naschrift

Tussen juni 1984 en februari 1985 schreef de toen tachtig/eenentachtigjarige W.A.P. Smit een reeks van honderdvijftig kwatrijnen, waarin hij, tijdens zijn laatste moeilijke ziekbed, op zeer menselijke wijze schreef over doodsangst en de verwachting te worden opgenomen in de heerlijkheid van het Koninkrijk van God.

Een door de dichter zelf persklaar gemaakte verzameling van honderd van deze kwatrijnen zal in het voorjaar van 1987 verschijnen bij uitgeverij Kok te Kampen, onder de titel Ontmoeting met de dood.

W.A.P. Smit, die van 1946 tot 1968 hoogleraar in de Nederlandse letterkunde was aan de Rijksuniversiteit te Utrecht en die op 20 juni 1986 overleed, publiceerde eerder de gedichtenbundels Feesten van't jaar (1927), Masscheroen 1941 (1941), Stede-Troost (1944) en Dagboek onder het kruis (1945).

Bovenstaande kwatrijnen vormen een kleine voorpublikatie uit de te verschijnen bundel Ontmoeting met de dood.

Hans Werkman