[Nummer 5]
Hans van de Waarsenburg
Kjell Erik Vindtorn
De Noorse dichter Kjell Erik Vindtorn werd op 31 juli 1942 te Drammen geboren. Na een onvoltooide technische opleiding in de textiel verbleef hij jarenlang in Zuid-Amerika en de U.S.A. Hoewel Vindtorn nog regelmatig reist heeft hij enkele jaren geleden domicilie gekozen in de buurt van zijn geboortestad, waar hij naast zijn schrijven oude houten Noorse huisjes restaureert.
In 1970 debuteerde Kjell Erik Vindtorn met de gedichtenbundel Sentrifuge. Sentrifuge werd gevolgd door een tiental andere bundels van min of meer volumineuze omvang. De hier gepubliceerde gedichten stammen uit een zeer recente publicatie getiteld Vokt Dem for huden (Pas op voor de huid, Aschehouge & Co, Oslo 1983.)
In 1982 kende een jury, bestaande uit Noorse critici, hem de Aschehougeprijs toe en daarmee was Vindtorn de eerste Noorse dichter van de jongere generatie die deze belangrijke en begeerde prijs in ontvangst mocht nemen.
In het juryrapport wordt Kjell Erik Vindtorn ‘het krachtige middelpunt van onrust’ binnen de huidige Noorse poëzie genoemd. ‘Zijn elf gedichtenbundels worden gekenmerkt door een grote creatieve kracht en bezitten een ongekende rijkdom aan beelden en muzikaliteit.’ (...) ‘Vindtorn’, vervolgt de jury ‘maakt met succes gebruikt van het technische instrumentarium van de dadaïsten, de futuristen en de surrealisten. Daardoor is zijn poëzie voor de Noorse lezer dikwijls ongewoon, vreemd en moeilijk.’ ‘Maar’, zo zeggen de H.H. Noorse critici: ‘de aandachtige lezer zal spoedig ontdekken dat er “sense in the madness” van Vindtorn zit en vorm in de ogenschijnlijke vormeloosheid.’
Een ervaring die ik ook had bij het vertalen. In ieder geval is de poëzie van Kjell Erik Vindtorn een andere poëzie en wil men deze gedichten vertalen, dan moet je je ondergeschikt maken aan de bizarre, anarchistisch-poëtische droomwereld van Kjell Erik Vindtorn, die spot met de logica en de poëtische regels.