Nieuw Vlaams Tijdschrift. Jaargang 35

[p. 765]

Manuel Kneepkens
Zes gedichten

Chappaquiddick

(voor Edward K.)

Nu worden de rozen whiskykleurig in Washington
& de Gouden Regen

valt uit /

Een Jaguar

parkeert achter het Witte Huis

/ een twoseater met faun

Jackie's honden

keffend op 't terras

werpen schaduwen te lang, te naakt...

(John!...)     (Robert!...)

(Ai, dat horizontaal bewegen op 't dak v 't Pentagon
dat gegrom

tegen een maan vol glitter!)

Achter Magnolia's, doodsbleek

/ de coulissen vd Macht

zinkt Hij

in de branding

op een wittebrood...

[p. 766]

 

Amerika

 

/ in de Lethe Lethe Show

 

Harig

 

als op 'n foto v kroos

 

crawlt Hij

 

Terug... naar Boston! De Jakhals!

 

 

 

Voer Hem Af-ver, ver-over de Melkweg

 

 

 

/ over Dallas

 

 

 

Dump

 

'm in een wak tussen de sterren

[p. 767]

Witte jaren

Hoe bereklauw groeide tot in het Walhalla
Duitsland, Duitsland in de verte

en Aken verwoest, en tanks bronsgroen
aan Limburg's grenzen

later op school bij de Hellenen
en door hun dichters gekust, & Naussicaä, hun dochter

Zag vanaf het strand v Thessaloniki buitelen
de dolfijnen, de Vrolijke Broers vd mensen

Hoorde de nachtegaal onder de thijm vd Provence
/ de merels in Holland

En de Dood vd Bouwvakker & de barricaden, de discussies
het Odeon... Toen de droeve lange mars. Terug

& Vriendschap gekend, de dronkenmakende. En Vriendinnen
koperblond & vruchtbaar. Daarvan de liefste gehuwd

en nu twee kinderen Laurel &
Hardy. Houden van slagroomtaart. Ach, net als ik

En wakker, plotseling, in de winter vd Mijnstreek

Uitzicht op de steenberg / wit van sneeuw
vd Staatsmijn Wilhelmina

(allang gesloten)

[p. 768]

 

Blindganger

 

in een droom / Kind

 

 

 

voorbij Hiroshima

[p. 769]

Tuinman

Nauwelijks vuile handen vh opbinden

vh pampagras

/ pluimen grijze wol

De pop die je tegen theetijd

tekent voor je jongste

(Stuntelig lichaam / krantekop)

Stripfiguur November,

verlengstuk

van je eigen potlood

ben je hetzelf, die daar langzaam, langzaam

/ uiteensneeuwt

onder de vlakgom v Hiroshima...

Waar is toch J. gebleven

de vriend v je jeugd?

Ach, je bent je eigen Tuinman nu (elke zaterdag)

harkend

bladeren /

(vlinders

Hades...)

Kind

in een cocon v dood

[p. 770]

Ballade de Weerwolf

Vroeger vaak gesignaleerd door Zuidnederlanders
waggelend

van stamcafé naar stamcafé

ook wel door brave borsten van Boe Boe

rinnen

verlaat v een Bruylocht

Daar stond-ie dan, bronsgroen

achter 'n eyck

ogen als kooltjes vuur

& z'n tong

weerzinwekkend

breed uit z'n bek

Halsoverkop

stoven dan al die Madammen

- fladderende mutsen & velours pellerines -
over de dorpels

vd 20e eeuw...

Niettemin, 's morgens vond men vaak de stoep bloedrood
in Weustenraadt,

of Sevenum of Tungelroy...

Had-ie er toch nog eentje te pakken gehad...
zo'n dwaas katholieke moeke

v 12 kinderen /

Thomas Alva Edison moest ons redden uit de nood...

[p. 771]

 

Sinds de uitvinding vd Straatverlichting

 

schijnt W. geëmigreerd

 

naar Argentinië, naar de pampas

 

om er te Slapen

 

(met Evita...) (én Juan Peron)

 

in één kist...

 

 

 

Wat als Hij Opstaat? Op de Malvinas...

[p. 772]

Kinderprent

Schaduwen

vormen mijn akademie / Bomen zon

De vijver

een hoedenspeld / (1 Pauweveer-met-parel)

Gestoken

in de middag

Libellen vliegen luidkeels op

In pofmouwen, satijn

moet ik mij verstoppen

/ Mij bukken

onder een grove zak van licht

Haar lachen in één naakte lijn!

[p. 773]

Grote Wetering

Wees bang, Liefste

voor deze tijd

die je kwetsen wil (en kan) met z'n metalen matheid

die je geen goed schenkt

zeker geen Onroerend

alleen maar Polizie, steeds meer Polizei...

én Bankgebouwen

eeuwig anoniem...

(Wie gaat er ooit naar binnen? Wie vraagt er
de verkalkte klerken

om 30 zilverlingen, 1 obool?)

Ach, Li Po

alleen de namen van de Grote

Speculanten leven voort

in Amsterdam