Nieuw Vlaams Tijdschrift. Jaargang 31

[p. 374]

De revolutie begint in Brugge

In deze stad leest eenieder
met bijna middeleeuws geduld
het handschrift van water.
De morgen breekt de zon open
en iemand schikt bloemen van glas.
Het zonlicht valt als een schreeuw
op de doorwoelde en nog warme lakens.
Iemand treedt de kamer binnen
alsof hij van de wereld stapte.
Zij loopt nog gehuld in de kleuren van de slaap.
Aan haar wimpers hangen druppels licht.
Iemand zegt een naam: Hans Memlinc
en een ander wijst vragend naar zichzelf.
Iemand loopt hard in het park.
In de bomen ruist een meisjesnaam.
Iemand keert terug van nergens
en vergat er zijn reisherinneringen.
De stad zingt in al zijn kiosken,
in de nog gesloten bioskopen en restaurants
ruikt het naar droombeelden en eetlust.
De lichtreklames staan zwart en nutteloos,
hun tekens zijn geen taal meer.
Iemand legt zich neer bij de feiten,
een ander wacht op een teken
en een derde kijkt verwonderd omhoog.
Wie stak een dolk in de wolken?

Willem M. ROGGEMAN