Nieuw Vlaams Tijdschrift. Jaargang 30



[pagina 137]
Gedichten □ Wie vergaapt zich aan het woord? Uitgesponnen, verzegeld, betekend en vertaald Gaat het zijn zekere, onheilspellende gang: Triomf en verbluffing - geen zege voor de rede.
[pagina 138]
□ Vuur en ijs, speeksel en zijde, Vocht en vacht. Het water ontwaakt, Harder dan tevoren. Stemloos. Ik spreek een storing, een spraak. Door de dempende lucht verstomt een stem. Tover ebt echter nooit tevergeefs. Tenger het lichaam in 't avondlicht Vergaat heel langzaam in de nacht. Wie tergt de stilte? Een hand schuift in mijn keel En kropt zich op en kietelt.
[pagina 139]
□ Vunzige trollen, karige kabouters Maken zich meester van het landschap. Een toornige krekel toetert, te laat, Reeds zijn de witte dromers betrapt.

[pagina 140]
Drie signalen 1 Verpletterd het wekwoord, Stomp de grijpgriffel, Versierd de wanhoop.
2 Ik laat je achter aan de ingang van het knaagwoud. Wacht niet op mij.
3 Wie sterft met de tanden in zijn voet? Frans BOENDERS