Nieuw Vlaams tijdschrift. Jaargang 21

[p. 260]

[Twee gedichten]

[zo is hier elke dag: bloemen gaan]

zo is hier elke dag: bloemen gaan
de perken te buiten, bomen lopen
in het honderd, en van overal
stroomt klaarte toe
als volk voor een voetbalwedstrijd.
reeds komt de zon op het terrein
gelopen, stralend van zelfvertrouwen.

en even sterk zijn hier de dichters,
hun stevige beelden bewerken de realiteit
als boeren het land,
een hele werkelijkheid kunnen zij
in hun armen dragen.

ik hou van dit land.
als ik ooit uitwijk neem ik het mee,
ik zal zijn naam noemen
en het zal me volgen.

[p. 261]

[water. soms loopt het rechtdoor]

water. soms loopt het rechtdoor
als een ideologie, een vastberaden stoet
van stilte, naar de zee,
de grote internationale
waar alle water zijn overtuiging haalt
(om desnoods dijken te breken.)
soms hangt er nevel over:
dromend water; het droomt dat het zweeft
en dan zweeft het. en later, oud geworden,
trekt het zich terug in een vijver
met een rijk innerlijk leven.
water. alle schijn draagt het met zich mee
en blijft zichzelf, altijd anders
en altijd water.

HERMAN DE CONINCK