Nieuw Vlaams tijdschrift. Jaargang 19

Het mirakel

Ik acht het nuttig er in dit tijdschrift terloops op te wijzen hoe grondig het progressief katholicisme zijn houding tegenover het mirakel wijzigt. In een publikatie als ‘Etudes’ citeert men bijvoorbeeld Valéry: ‘Le mépris de Dieu pour les esprits humains se marque par les miracles. Il les juge indignes d'être mus vers lui par d'autres voies que celles de la stupeur et les modes les plus grossiers de la sensibilité’.

[p. 287]

Zij citeren de broer van François Mauriac, Prof. Dr. Pierre Mauriac, katholiek geneesheer: ‘Ce n'est pas l'inexplicable qui fait le surnaturel, car, s'il en était ainsi, les médecins sciaient des thaumaturges et l'hôpital la cour des miracles. L'inexplicable en soi ne comporte pas le miraculeux’. ‘Le temps n'épargnera pas les jugements médicaux sur les guérisons de Lourdes. Il ne faudra pas dix ans, au train où vont les choses, pour que les observations, qui nous semblent en 1958 peu discutables, tombent dans le même discrédit que celles d'il y a 50 ans’.

De katholieken houden met deze opvatting sinds veel langer rekening dan velen vermoeden. Terwijl het aantal zieke pelgrims toenam, verminderde het aantal geregistreerde mirakelen zeer sterk. Van 1894 tot 1908 schreven zij elk jaar honderd tot tweehonderd dertig mirakelen in, van 1926 tot 1938 elk jaar slechts tien, van 1939 tot 1950 slechts vijftien in tien jaar. In 1930 registreerden zij één mirakel per 5000 pelgrims, in 1949 nog één per miljoen pelgrims.

Over zeer afzienbare tijd denken zij over hun mirakelen zoals de vrijzinnigen en verloochenen zij hun simpele luyden, zoals de humanisten zich schamen over hun adepten van waarzeggers, pendelaars en helderzienden.

G.W.