weergaven van ‘averechts’ in het Engels te durven voorstellen. Bij een herdruk van zijn stuk kan Lissens, die zijn tijd niet moet verknoeien met gedichten te schrijven, zijn uitgever suggereren ‘perverse’ te vervangen door ‘against the grain’, eigenlijk tegendraads. Of, als deze uitdrukking te beeldend mocht zijn voor zijn ernst, door ‘indirect’ of door het pittige ‘topsyturvy’, ondersteboven. Dit zou poëtischer maar onaanrandbaarder zijn.
A ses heures veroorlooft Lissens zich taalkundig geestig te zijn en gebruikt dan een woord als ‘averechts’ dat in onze Van Dale even mild is aan verwarrende meningen. De vertaler treft derhalve minder schuld dan de opsteller.
Is mijn bui van verdraagzaamheid over? Gedeeltelijk wel en ik maak er vlug gebruik van om te verklaren dat ook onze vierde man beroep moet doen op in de lenden stotende ellebogen om een railleurtoon eruit te krijgen die eens naar de pianostemmer moet. Neen, ik wens niet in slaap te worden gepsalmodieerd, ik laat me niet lissen, ik drink het heulsap van de maankop niet.
K.J.