Nieuw Vlaams Tijdschrift. Jaargang 11

[p. 1295]

Grafschrift voor Jan Grooten

Obiit 19 jan. 1957.
Qui lotus est... est mundus totus.
Jo. XIII. 10.

Voor Agamemnon en Marat 't lustrale nat,
waarin zij stegen als een stier de arena op,
toen zij den doodssteek kregen werd een bad
van bloed tot boven den gehoornden kop.

Het eeuwig leven putte Hera uit Canathos,
gewasschen door haar nymphen in het wildrijk bosch,
waarin Actaeon stond toen hij bewoog
met breed gewei en open hertenoog

nabij Artemis, badend in de klare bron
maar donkerrood geworden door Callisto's wond.
Apollo toen hij t monster overwon
daalde in Tempe's dal en werd gezond.

Als Bathsjeba in schemertuin het water raakt
juweelen en gewaden afgelegd in 't gras,
kiest Koning David haar om 't glanzend naakt
met welgevalligen blik vanaf 't terras.

Gedompeld tot de kin in stroom en doopselvont
Christus en Clovis zijn gedoopt, gebaad.
O bron des levens die den dorst verslaat,
heilige Ganges, Thermen, maakt ons ook gezond.

De sarcophagen die het vleesch uitvreten zijn
de laatste baden die de lijken nemen
voór zij verrijzen met hun bademblemen
in de eeuwige hamman, want wie heeft gebaad is rein.

CHRISTINE D'HAEN