Nieuw Vlaams Tijdschrift. Jaargang 5

[p. 983]

Apocalyps

Heeft het nog zin om een gedicht te schrijven,
dat die mij 't liefst is slechts herlezen zal
en misschien nog het uiterst klein getal
van vrienden, die voor 't leven vrienden blijven?

De wolken van het laatste oordeel drijven
boven Europa saam en er is niemandal
dan de slagschaduw van een avondval
waarin gelovige en atheïst verstijven.

Het heeft geen zin, zeg ik en toch, de woorden
zij rijen zich voor 't laatst in dit verband
en schrijven 't mene tekel op de wand,

dat niemand lezen zal, dan die de tonen hoorden
van de bazuin; zij kleden zich vervoerd
en laten 't wachtend bed onaangeroerd.

AB VISSER.