Nieuw Vlaams Tijdschrift. Jaargang 5

[p. 945]

Palimpsest

‘Op de antieke perkamenten van het hart
woekert nieuw handschrift,
maar van alle woorden blijft het hart
het grondvest.
Als de rede hoogmoedig over de drift zegeviert,
is het uur daar, dat zij weer verkeert tot drift.’
Zo staat de wijsheid in basalt gegrift
boven een bordeeldeur van het oude Brest.

O letterminnaars, in welk rhythme wilt gij dat ik mijn stem
en op welke maat, dat ik mijn adem strem.
Ik ken alleen de jamben, die ik met de moedermelk
in mij opnam en de rest
is slechts verwording.
Let op mijn hanekraai;
want ook de mestvaalten hebben hun grondvest!