Nieuw Vlaams Tijdschrift. Jaargang 5



[pagina 942]
De andere wereld voor Luke Dit is een vers, tabou voor deze tijd, Bewogen tijd van schokkende problemen, Eenvoudig vers van beider innigheid, Het tere spel van geven en van nemen. Het past, mijn vrouw, na jaren samenzijn, Van alle illusies te zijn weergekomen. Toch blijven wij, als een voorbij refrein, Ons immer vinden in dezelfde dromen. En wordt dit vers dan hulpeloos naïef Zoals het lied dat zingt van din don deine Vergeef het mij, je weet, ik heb je lief, Ik heb je lief, je bent mijn vrouw, mijn kleine. HERMAN VAN SNICK.