Nieuw Vlaams Tijdschrift. Jaargang 3

[p. 1030]

Droom

Het grijze water zwijgt boven de lijken,
die in zijn stroom gelaten zeewaarts drijven.
Zij moeten als in dromen zweven blijven
alsof zij leven, maar dit niet laten blijken

aan hem, die aan den oever achterblijft:
eenzaam, gewond door hen, die hem ontzwonden,
't geheim bewarend in hun vervreten monden,
waarom bij 't leven hij zich voelt ontlijfd.

Die hij beminde hebben hem verraden
toen zij in 't grijze zwijgen vrede zochten,
't kwaad vergeten, dat zij door heengaan wrochten.
Hij leunt ontstorven aan de muur der kade.

MAARTEN KAPTEYN.