Nieuw Vlaams Tijdschrift. Jaargang 3

[p. 714]

El Greco op Goede Vrijdag

Een grauwe lucht verwisselt steeds van toon
en wordt door jacht na jacht uiteengereten.
De hemel schijnt door wolken somber schoon.
- Antieke tors in weer en wind vervreten,

zo hangt, gestorven aan het kruis, Gods Zoon.
De blikken zijn aan 't loden lijk geketend;
de woeste heuveltop maakt ook de hoon
wanhopig en gemarteld en onwetend.

En 'k vraag waarom, als uit zijn eigen braaksel
de mens ten hemel staart, de kreet niet klinkt:
‘Dode Zoon Gods, zó vreeslijk is Uw raadsel,

dat door Uw dood - Uw eigen hulploos maaksel -
mijn hoop, gekoesterd door een diep instinct,
voortaan tot gruwlijke onrust wordt verminkt’...

PIERRE H. DUBOIS.