Nieuw Vlaams Tijdschrift. Jaargang 1

[p. 396]

Ik ben en ben niet meer

Ik ben doorhuiverd van uw jongen zoen,
ik ben doorwond van uw onaardsch gefluister,
ik ben verblind van uwen zachten luister,
ik durf mijn oogen niet meer opendoen.

Gij zijt een witte roos in regen-groen,
uw handen blijven aan mijn wezen geuren,
gij zult met mij uw paradijs verbeuren,
ik durf mijn lippen niet meer opendoen.

Gij blijft geheim als een verkleurd blazoen,
al komt gij mij steeds nader, zijt gereeder;
ik ben en ben niet meer, word veel te teeder,
ik durf mijn armen niet meer opendoen...

MARCEL COOLE.