oktober 2010
Ze komt niet, ze gaat niet
Ze komt niet, ze gaat niet.
De vrouw waar ik van hou.
Ze geeft mij haar lichaam
als ik haar lichaam begeer.
Ze wil wat ze niet kan krijgen
en schenkt wat niet van haar verwacht wordt.
Ze is simpel als de vrede
wordt ze moeilijk als de oorlog.
Ze is de schorpioen en de blote voet,
de traan en de druppel dauw
Ergens in augustus vorig jaar,
nadat we gevreeën en gedoucht hadden,
zei ze, terwijl ze haar haren droogde:
‘Ik denk dit keer serieus
om in je hart te blijven.’
Ik heb haar nooit meer gezien.
‘Ze komt niet, ze gaat niet’ zal verschijnen in het eerstvolgende nummer van het poëzietijdschrift Awater dat in oktober uitkomt.