mei 2009
Die studam
Daar staan 'n man in die son
langs die blou water van 'n dam.
So eenvoudig het dit begin,
net so skryf ek dit hier neer.
Dit is in 'n suidelike land
en voor die seisoen begin.
sy hoed vas met één hand.
Die ander hand is gelig, miskien
'n gebaar om my te groet.
Wie anders kan hy bedoel?
Daar is niemand anders te sien
van die berg met 'n rusplek
wat nuut lyk maar waarvan die verf
reeds afdop. Daar staan stoele
onder verbleikte seil. 'n Wipplank,
is koel en maak ringe wit
skuim in die water ver onder.
Ek vra vir die man: ‘Is u van hier?’
soos wat mens met 'n vreemde
sou praat. Hy knik en bly tuur
nog 'n tyd na die water voordat
hy sy hand weer lig in 'n groet,
en bedaard na die dorp toe
'n Boerse man van omtrent
bly hy in my kop voortbestaan
as ek ook met die pad langs loop
toe, na waar ek tuisgaan.
Dan raak hy weg, voorlopig,
onder landskappe, tale en slaap.
Dit eerste gedicht uit ‘Die studam’, een vertaling naar het Afrikaans van de elfdelige cyclus ‘De stuwdam’ van Willem van Toorn zal verschijnen in Tirade 428, dat geheel gewijd zal zijn aan vertalen. De vertaling is van Heilna du Plooy.