oktober 2008
in deze kleine gondel vol gedrochten
in deze kleine gondel vol gedrochten
boven de omgespitte dierentuin hangen
op zoek naar het vogelbekdier
dat spartelend zijn aquarium ontglipt.
je had je eigenlijk een gedicht voorgesteld
met herinneringen aan de bronx
aan de caribische zee aan een creoolse
uit de antillen: aan joséphine of
aan napoleon daardoor - op elba
had je willen naslaan wat er daar al niet
als een gedicht voorstelbaar was geweest.
men gondelt door een dierentuin bungelt in persoon
voor koala’s die zich graag op de foto
laten knuffelen met dodelijk gevaar voor eigen ribben.
nu de varaan roerloos en aaibaar gaapt
ontbreekt hij niet naast dekstoel & sloep terwijl
uit de deur naar de brug kleine blauwe pinguïns tevoorschijn komen
het schip sonoor trilt de zeewind lauw als de nacht is
en heel vele lichtjes van dobberende vissersboten
voortekens waren die er op wezen dat je al bijna oog
in oog ligt met een kameel naast je opgepropt
die met de kop tegen het zachte linnen van je kooi
op de ganymedes van zijn lange reis door het zand uitrust.
Dit gedicht zal eind oktober verschijnen in de lieve geur van zijn of haar, de nieuwe bundel van antoine de kom, die uitkomt bij Em. Querido’s Uitgeverij.
Auteursrechtelijk beschermd