De Nieuwe Gids. Jaargang 7

[p. 448]

Voor een ernstig meisje, door G.K. van den Bosch.

Zooals op lenteavond bevend hangen,

De bloesems aan een nauwbewogen tak,

Zoo trilt uw stemme-rythme in mijn zangen,

Sinds gij uw droeve woorden tot mij sprak.

't Geluid is zacht, als 't streelen uwer wangen,

Zoo teer, dat elke kleur in tinten brak,

Mijn rythme is als 't gaan door hooge gangen,

Waar zuilen streven tot een bogendak.

Van ver komt als een golf door 't korenveld,
Het breed gezang der grijze orgelklachten,

Ze rijzen tot een zoet getreur daarboven,
En smelten drijvend tot een week geweld.

Zoo zijn wellieve, mij uw droomgedachten,
Die 'k teeder zei, in welbewuste strofen.