De Nieuwe Gids. Jaargang 53

[p. 306]

Bibliographie

Émile Durkheim: L'évolution pédagogique en France. (Des origines à la Renaissance.) Librairie Félix Alcan, Paris.

Dat Durkheim niet alleen belangstelling had voor sociologie, maar evenzeer voor paedagogische vraagstukken, zal niemand verwonderen die de nauwe samenhang tusschen deze beide inziet. Als ‘nagelaten’ werk, uitgegeven door Maurice Halbwachs, verschijnt nu zijn cursus over de ontwikkeling der paedagogie in Frankrijk, van het begin tot de Renaissance. Het valt slechts te betreuren, dat Durkheim blijkbaar niet klaar is gekomen met het vervolg, want dit boek is van een ongemeene belangrijkheid. Behandelend vooral het Middelbaar en Hooger onderwijs, wijst hij terecht er op, hoe door de meeste paedagogen hieraan te weinig aandacht geschonken werd, zoodat aan dit M.O. nog vrij groote fouten kleven. Deze gelden blijkbaar eender voor Frankrijk als voor Nederland. En men zal ook goed doen, in Nederland kennis te nemen van het gezagvolle woord dat hier gesproken wordt, en dat dieper inzicht geeft dan veel gangbare geschiedenissen der paedagogiek.

Joep Nicolas: Wij Glazeniers. Het Spectrum, Utrecht.

Joep Nicolas, die zich een Europeesche vermaardheid als glazenier wist te verwerven, toont zich in dit eerste boek van zijn hand ook een goed en vlot schrijver over zijn kunst. Meestal is het min of meer gevaarlijk als schilders aan 't schrijven slaan; men krijgt dan dikwijls theorieën te hooren waarvan men onderstboven valt. Nicolas heeft zich hieraan niet bezondigd. Hij doet niets anders dan vertellen over zijn vak, op een wijze, die zijn groote liefde verraadt, èn tevens den lezer werkelijk inzicht geeft. Dat hij geen blad voor den mond neemt, en royaalweg zijn meening zegt over beunhazen en dilettanten - wij zullen de laatsten zijn om hem dit kwalijk te nemen.

Wij zijn voor dit boek zeer dankbaar, daar het ons inleidt in een gebied dat van allergrootste interesse is en waarover nog niet zoo heel veel deskundige litteratuur bestond.

Louis Knuvelder.