De Nieuwe Gids. Jaargang 53

[p. 429]

Ik zag in droom... door Hélène Swarth.

Zegen

Ter Nagedachtenis aan mijn onvergetelijken Vriend Willem Kloos.

Hij zat alleen en las. Het late licht

Bleek binnen zeeg, tot weemoedgrijs gedoofd.

De handen zeegnend legde ik op zijn hoofd.

Hij wendde niet tot mij zijn aangezicht,
Op 't gele boekblad bleef zijn blik gericht -

Herdacht mijn ziel, in lente al lang geroofd,

Dien zonnedag, als éen die vreugd belooft,

Toen hij mij zegende in een mooi gedicht?

- Neen, dat kwam later, als 'k dien droom herdacht -

Hij zag mij aan met oogen droef en zacht,

Doch sprak geen woord -

En 't vers nu heugt mij wel,

Hoe 't was mij meer dan lieflijk rijmenspel:

Het heilig woord, waarmee een priester wijdt

Een neophiet voor tijd en eeuwigheid.