De Nieuwe Gids. Jaargang 49

[p. 653]

Vrouwen door Hélène Swarth.

I.
Een moeder.

Haar mooist klein meisje heeft zij uitgekozen,
Om 't aan haar zuster, die blijft trouw beweenen
Háar eenig kind, voor héel een dag te leenen.
De droeve moeder laat zich vroolijk koozen
Door Troosteresje, dartlend om haar henen,
Gunt háar de pop, de speelgoedvolle doozen
En 't plekje tuin, waar bloeien malve en rozen,
Van 't eigen lieve kindje, in de aard verdwenen.

Zij antwoordt kalm op Troosteresje's vragen:
- ‘Mag Rie met de englen in den hemel spelen?
Heeft ze ook een tuin? en mooi weêr, alle dagen?’

Zij draait haar springtouw, laat haar liedjes kweelen,
Wendt áf de tranen, die zij moet verheelen -
Kwam de avond snel! Zij kan 't niet langer dragen.

[p. 654]

II.
De versmade.

Gelijk een non, in donker streng gewaad,
Vertroost zij mild wie arm en eenzaam lijden.
Haar droef geduld blijft tragen dood verbeiden,
Wijl ver zij leeft van hem, die haar versmaadt.
O mocht haar liefde hém alleen zich wijden!
Ontmoet zij hem, zij de oogen nederslaat,
Een blos ontbloeit op 't smal en bleek gelaat.
Hij moest haar weg, zij moest zijn weg vermijden.

Toch blijft zij toeven in die droeve stad,
Voelt moederzoet zich door de waan bevangen
Dat zij beschermt wie zwijgend kruist haar pad.

En 's nachts wel, bevend, dicht zij liefdezangen,
Melodisch teeder, of haar vroom verlangen
Den verren Hemel voor zijn vrede bad.

[p. 655]

III.
Troost.

Ze omklemt zijn handen, luistrend naar zijn leed.
Haar ziel vloeit in haar hand, haar teedere oogen
Ontstraalt de kracht van lievend mededoogen,
Wijl om zijn lot zij de eigen smart vergeet.

Dan kust hij 't bleek gelaat, tot hem gebogen:
Zoo kust een zoon de moeder, troostgereed.
En wrang doorproeft zij hoe hij niets meer weet
Van de eenzame uren, die zoo zwaar haar wogen.

Kon zij hem redden uit die wanhoopsfeer!
Verkalmd is liefde in zacht verlang, te helpen.
Al kwam weleer hij niet haar tranen stelpen,
Om hem geweend, geen vreugde vroeg zij meer
Dan moederzoet zijn droefheid te bedaren -
Haar hand ligt streelend op zijn grijze haren.